Historia legendarnego kierowcy Formuły 1 rozpoczęła się w niemieckiej miejscowości Hurth (Nadrenia Północna Westfalia). Tam w rodzinie Rolfa i Elisabeth Schumacherów, 3 stycznia 1969 roku przyszedł na świat Michael. W tym czasie nikt nawet nie śnił o tym, że to dziecko stanie się kiedyś 7-krotnym mistrzem F1, który pobije większość rekordów związanych z "królową sportów motorowych". Nawet pobieżne prześledzenie listy sukcesów na koncie "Schumiego" robią olbrzymie wrażenie. Niemiec zdobył m.in. najwięcej tytułów mistrza świata w F1, odniósł najwięcej zwycięstw, zaliczył największą ilość najszybszych okrążeń, najczęściej w historii F1 startował z pole position, a także podniósł pułap ilości wyścigów wygranych w jednym sezonie do 13 (2004 rok). To także jedyny człowiek na Ziemi, który w jednym sezonie ukończył wszystkie wyścigi na podium, a stało sie to w roku 2002. W poniższym tekście prezentujemy najważniejsze informacje dotyczące sportowej kariery Schumachera.
Młodzieńcze lata
Przygoda Michaela Schumachera z pojazdami spalinowymi rozpoczęła się w wieku zaledwie 4 lat. To zasługa jego ojca, który postanowił zmodyfikować nieco gokarta na pedały syna, poprzez zamontowania w nim niewielkiego układu napędowego z niezbyt szybkiego motocykla. Wkrótce później chłopiec zaczął jeździć po torze kartingowym w Kerpen-Horrem, przy okazji stając się najmłodszym członkiem tamtejszego klubu. Swoje pierwsze klubowe mistrzostwa Michael wygrał w wieku zaledwie 6 lat - to właśnie wtedy rodzice uznali, że warto skierować dziecko na profesjonalną ścieżkę kariery wyścigowej. Wymusiło to na Rolfie i Elisabeth podjęcie dodatkowych prac, a z pomocą "Schumiemu" przyszli lokalni przedsiębiorcy, który postanowili zacząć go wspierać.
W roku 1983 Schumacher zdobył niemiecką licencję kartingową, zaś już rok później wygrał Kartingowe Mistrzostwa Niemiec Juniorów. Lata 1984-1987 były okresem sukcesów młodego Niemca, a przypieczętował go zdobyciem tytułu Kartingowego Mistrza Niemiec i Europy. Dzięki temu w 1988 roku mógł on przejść na wyższy poziom wyścigów, czyli do Niemieckiej Formuły Ford oraz do Formuły Konig, którą wygrał w tym samym roku. Późniejsze lata (1989-1991) to czas zbierania doświadczeń w różnych seriach wyścigowych - Niemieckiej Formule 3 (wygrał ją w 1990 roku), Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych (współpracował z zespołem Mercedes), Formule 3000 oraz w 24-godzinnym wyścigu Le Mans. Wszystkie te osiągnięcia umożliwiły Michaelowi wejście w świat "królowej motosportu".
Formuła 1
Schumacher swoją przygodę z F1 zaczął w roku 1991 (Grand Prix Belgii), startując w zespole Jordan. Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt, iż Michael aby poznać tor Spa-Francorchamps postanowił przejechać go na rowerze, dzięki czemu w kwalifikacjach uzyskał siódme miejsce (wyścigu nie ukończył z powodu awarii sprzęgła).
Lata 1991-1993 były tylko wstępem do tego, co miało na trwale zapisać Schumachera na kartach historii sportów motorowych. W tym okresie Michael szlifował swoją formę oraz poznawał "od kuchni" pracę i życie w F1, startując w zespole Benetton. "Schumi" zapamięta te lata jako czas, kiedy to zdobył m.in. 5. miejsce w Grand Prix Włoch (1991 r.), 3. miejsce w Grand Prix Meksyku oraz wygrał Grand Prix Belgii (1992 r.) i Grand Prix Portugalii (1993 r.). Sezon 1992 zakończył się dla kierowcy 3 miejscem w klasyfikacji generalnej, zaś rok później była to czwarta pozycja.
Rok 1994 przyniósł pierwszy tytuł mistrzowski, aczkolwiek nie obyło się przy tym bez kontrowersji. Po sezonie pełnym zwycięstw, kar i dyskwalifikacji Schumachera, będącego pretendentem do tytułu Mistrza Świata F1, od drugiego na liście Damona Hilla dzielił zaledwie jeden punkt. Decydującymi zawodami okazały się być Grand Prix Australii, w trakcie których na 36. okrążeniu największy konkurent wypadł z toru, a wracając na asfalt uderzył w próbującego wyprzedzić go Brytyjczyka. Zdarzenie to poskutkowało wycofaniem się z wyścigu obydwu kierowców, a w wyniku tego "Schumi" zakończył sezon jako mistrz Formuły 1. W roku 1995 Michael Schumacher obronił swój tytuł na dwa wyścigi przed końcem rozgrywek, finiszując na pierwszym miejscu w Grand Prix Pacyfiku. Rok ten zaowocował wygraniem 9 z 17 startów, zajęciem jedenaście razy miejsca na podium oraz tytułem mistrza świata konstruktorów dla Benettona.
Sukcesy z Ferrari w F1
Niemiecki kierowca z zespołem Ferrari związał się aż na 10 lat (lata 1996-2006). Był to czas, kiedy Schumacher i włoski producent odnosili największe sukcesy w F1. Aby łatwiej było odnaleźć się w gąszczu zwycięstw podzieliliśmy je ze względu na sezony. Obok każdego roku startów podaliśmy kilka najważniejszych osiągnięć "Schumiego" i Scuderii Ferrari.
Rok 1996 - Schumacher: zwycięstwo w Grand Prix Hiszpanii, Grand Prix Belgii i Grand Prix Włoch, trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej kierowców na koniec sezonu, nieukończone 16 wyścigów z powodu awarii bolidu. Ferrari: tytuł wicemistrza świata konstruktorów.
Rok 1997 - Schumacher wygrał 5 wyścigów, jednak w ostatnim starcie sezonu (Grand Prix Europy) nastąpiła powtórka z historii z roku 1994. Między prowadzącym w klasyfikacji generalnej Michaelem, a drugim Jacquesem Villeneuve był jeden punkt różnicy. W trakcie zawodów w bolidzie Niemca nastąpił wyciek płynu chłodzącego, a w trakcie wyprzedzania go przez Kanadyjczyka "Schumi" ponownie próbował uszkodzić bolid przeciwnika, jednak manewr się nie udał, a jego pojazd wjechał w żwir i został unieruchomiony. Za ten manewr kierowca Ferrari został ukarany dyskwalifikacją z klasyfikacji mistrzostw świata.
Rok 1998 - Michael 7-krotnie wygrywa Grand Prix, jednak tytuł zdobywa Fin Mika Hakkinen.
Rok 1999 - Ferrari mistrzem świata konstruktorów, Schumacher łamie nogę w Grand Prix Wielkiej Brytanii, przez co pauzuje przez ponad 3 miesiące.
Rok 2000 - Michael Schumacher zdobywa swój trzeci tytuł mistrzowski i zrównuje się pod względem tytułów mistrza świata w F1 z Arytonem Senną. Ferrari zostaje mistrzem świata konstruktorów.
Rok 2001 - Czwarty tytuł mistrzowski Schumachera złożony z m.in. 9 zwycięstw w Grand Prix. Sukces ten kierowca ma zapewniony już na cztery wyścigi przed końcem sezonu, a przewaga nad drugim w klasyfikacji generalnej Davidem Coulthardem wynosi aż 58 pkt. Ferrari zostaje mistrzem świata konstruktorów.
Rok 2002 - "Schumi" zdobywa swój piąty tytuł mistrzowski na sześć wyścigów przed końcem sezonu (11 wygranych wyścigów). Ferrari zdobywa tytuł mistrzowski konstruktorów.
Rok 2003 - Szósty tytuł mistrza świata należący do Michaela Schumachera. Różnica punktowa pomiędzy nim, a drugim Kimi Raikkonenem wynosi 2 "oczka". Ferrari zostaje mistrzem świata konstruktorów.
Rok 2004 - 13 wygranych wyścigów Grand Prix (na 18) skutkuje siódmym tytułem mistrzowskim niemieckiego kierowcy. Ferrari zdobywa tytuł mistrzowski konstruktorów.
Rok 2005 - Niemiec zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji kierowców z 62 punktami, co jest wynikiem dwukrotnie gorszym od tego, który osiągnął mistrz świata, Fernando Alonso. Duże problemy zespołu Ferrari były spwodowane nowym regulaminem, który wymuszał przejechanie wyścigu na jednym komplecie opon, co faworyzowało produkty firmy Michelin (włoski zespół stosował ogumienie marki Bridgestone).
Rok 2006 - Ostatni rok startów Schumachera w Ferrari, niestety bez tytułu mistrzowskiego. Po sezonie Niemiec po raz pierwszy ogłasza koniec kariery.
Okres wytchnienia od Formuły 1
W latach 2007-2009 Michael Schumacher skupił się przede wszystkim na pomaganiu Ferrari w tworzeniu aut drogowych (m.in. F430 Scuderia) oraz w rozwijaniu nowych technologii np. poprzez eksperymentalne modele FXX oraz 599XX. Oczywiście "Schumi" utrzymywał sporadyczne kontakty ze środowiskiem F1, jednak nie było mowy o jego powrocie. Jedynym wyjątkiem miało być zastąpienie w wyścigach Felipe Massy, który w trakcie Grand Prix Węgier został ranny, jednak ostatecznie Niemiec nie wrócił na tor. Oficjalnie za przyczynę podano kontuzję szyi, którą były kierowca Ferrari odniósł w wyniku wypadku na motocyklu.
Powrót do F1 z Mercedesem
Powrót Michaela Schumachera do Formuły 1, tym razem w barwach Mercedesa, ogłoszono 23 grudnia 2009 roku. Niestety sezon 2010 dla 7-krotnego mistrza świata okazał się bardzo pechowy. Niemiec nie wygrał żadnego wyścigu, nie stanął na żadnym pole position oraz podium, a także nie zaliczył ani jednego najszybszego okrążenia. Za takie wyniki odpowiedzialny był po części bolid o podsterownej charakterystyce prowadzenia oraz węższe przednie opony, wprowadzone obowiązkowo przez regulamin. Również rok 2011 nie był czasem sukcesów "Schumiego" i Mercedesa, co przełożyło się na brak ważniejszych sukcesów.
Pod względem osiągnięć sezon 2012 wypadł nieco lepiej niż w poprzednich 2 latach, jednak i tak nie było to coś do czego przyzwyczaił nas Michael. Schumacherowi udało się kilkukrotnie stanąć na podium w kwalifikacjach, zdobyć trzecie miejsce w Grand Prix Europy oraz zaliczyć swoje 77 najszybsze okrążenie (Grand Prix Niemiec). Ostatecznie zmagania zakończył na 13 miejscu w klasyfikacji generalnej. 4 października 2012 roku niemiecki kierowca ogłosił definitywne zakończenie kariery.
Wielki kierowca
Nie ulega wątpliwości, że Michael Schumacher jest jednym z najlepszych kierowców Formuły 1, a niektórzy pokuszą się nawet o stwierdzenie, że kierowcą wszech czasów. Jego dokonania owiały go legendą jeszcze za życia, dzięki czemu stał się idolem dla milionów fanów motosportu na całym świecie. Pojawia się też krytyka, że niektóre ze swoich osiągnięć Michael wypracował sprytem i "cwaniactwem", co więże się bezpośrednio z wielkim talentem i ciężką pracą.
Poza Formułą 1 "Schumi" jest znany również z innych zajęć. Udziela się społecznie, został ambasadorem UNSECO, a na rzecz organizacji charytatywnych przekazał do tej pory kilkadziesiąt milionów dolarów. Michael Schumacher propaguje także rozwój bezpieczeństwa na drogach - został twarzą kampanii reklamowej firmy Bacardi, dotyczącej odpowiedzialnego picia alkoholu oraz nie wsiadania za kierownice po spożyciu napojów alkoholowych. Prywatnie miłośnik rodeo, piłki nożnej, lotnictwa oraz narciarstwa.
Ostatnia z pasji doprowadziła 29 grudnia 2013 r. do poważnego wypadku. Sportowiec w kurorcie Meribel we francuskich Alpach, przewrócił się podczas zjazdu dziką trasą i uderzył głową w skałę. Lekarze diagnozując uraz czaszki i wylew krwi do mózgu, poddali Schumachera operacji, wprowadzając go w stan śpiączki farmakologicznej. W chwili wypadku miał kask na głowie - medycy stwierdzili, że "gdyby nie ochrona kasku, Michaela nie byłoby już nami".
