TEST Fiat 500 Anniversario 1.2 69 KM 5MT: 60 lat we włoskim stylu

Historia motoryzacji zna wiele ikon oraz modeli zasługujących na status legendy. Myślę, że nie narażę się zbyt wielu osobom pisząc, że jedną z takich kultowych motoryzacyjnych ikon jest właśnie Fiat 500. Auto produkowane było od 1957 do 1975 roku. W tym czasie powstały cztery serie popularnej i sympatycznej pięćsetki.

Po ponad 30 latach od unicestwienia małego włoskiego wozidełka ludzie z Fiata zdecydowali się na wskrzeszenie legendy. W 2007 roku światło dzienne ujrzał zupełnie nowy Fiat 500. Auto czerpało garściami ze swojego pierwowzoru, będąc jednocześnie dopasowane do aktualnie panujących motoryzacyjnych standardów. Przez około 10 lat produkcji współczesna pięćsetka doczekała się wielu wersji specjalnych, paru modernizacji oraz bardzo rasowej odmiany sygnowanej logo Abartha. Co prawda opisywany egzemplarz nie ma nic wspólnego ze skorpionem, ale uroku osobistego oraz swoistej wyjątkowości nie sposób mu odmówić.

Jubileuszowy

Czym różni się testowana odmiana Anniversario od innych pięćsetek? Pierwszą, niezbyt nachalną cechą jest przemodelowany emblemat Fiata umiejscowiony z przodu i z tyłu pojazdu. Jego wzór przypomina ten z pierwowzoru. Dodatkowymi smaczkami są chromowane lusterka zewnętrzne, oraz 15-calowe felgi w stylu retro. Nowością oraz cechą rozpoznawczą wersji Anniversario jest także zielony kolor Riviera oraz poziome paski na fotelach nawiązujące do strojów z epoki. Całości dopełnia deska rozdzielcza lakierowana pod kolor nadwozia.

Co ciekawe, limitowana edycja Fiata 500 nie jest z automatu łączona z jakimś wypasionym standardem wyposażenia. Idealnym przykładem takiego rozwiązania jest testowany egzemplarz, który na pokładzie nie posiadał tak naprawdę niczego wielkiego poza klimatyzacją, szyberdachem i systemem audio z dotykowym ekranem. Na słowo "wypasiony" z pewnością nie zasługuje także silnik. Wersja Anniversario dostępna była tylko z dobrze znanym motorem 1.2 l o mocy 69 KM. Dlaczego użyłem słowa "była"? Ponieważ produkcja tej konkretnej wersji została już zakończona.

Miejski typ

Spotkanie nowego Fiata 500 z klasycznym staruszkiem już od pierwszej chwili budzi duże emocje. Jeśli należycie do tych osób, które twierdzą, że nowa pięćsetka jest autem typu mini zerknijcie na jej pierwowzór. Co prawda nowe auto z długością nadwozia wynoszącą 3571 mm, szerokością równą 1627 mm oraz wysokością na poziomie 1488 mm z pewnością nie należy do motoryzacyjnych gigantów, ale i tak przy protoplaście wygląda niczym... SUV.

Widoczna na zdjęciach klasyczna i kultowa pierwsza pięćsetka prezentuje się na tle dzisiejszych aut niczym bohater filmu "Kochanie, zmniejszyłem dzieciaki". Samochodowy włoski liliput ma raptem 2970 mm długości. Szerokość i wysokość wynoszące odpowiednio 1300 mm oraz 1324 mm są niemalże niespotykane wśród współczesnych tworów motoryzacji. Wszystko to sprawia, że klasyczny mały Fiacik skupia na sobie wiele spojrzeń oraz jakże sympatycznych uśmiechów.

Czy oba auta są do siebie podobne? Czy nowa interpretacja 500 faktycznie budzi jednoznaczne skojarzenia z pierwowzorem? Moim zdaniem zdecydowanie tak. Włoscy styliści bardzo dobrze odrobili lekcje, tworząc bardzo charakterystyczną i stylową współczesną odmianę ikony.

Ciasny, ale własny

Niestety poczciwy Fiat 500 musiał szybko uciekać z planu zdjęciowego. Nie pozostało mi więc nic innego jak wskoczyć za kierownicę nowej pięćsetki i ruszyć w typową podróż bez celu.

Pierwsze, co rzuca się w oczy tuż po zajęciu miejsca na lewym fotelu jest dziwna pozycja za kierownicą. Fotel nie ma regulacji wysokości, a domyślne ustawienie sprawia, że kierowca siedzi bardzo wysoko. Przy moich 180 cm wzrostu dotykałem czubkiem włosów podsufitki. Zdecydowanie nie jest to najbardziej komfortowe miejsce pracy kierowcy jakie zna motoryzacja. Chociaż właściciel starej pięćsetki ma nieco inne zdanie na ten temat - w pradziadku miejsca brakuje na wszystko.

Nie lepiej jest z tyłu. Tutaj także jedynie niezbyt wyrośnięte osoby będą w stanie zasiąść w miarę wygodnie. Bagażnik? 185 litrów czyli pojemność porównywalna z nieco większą damską torebką. Na szczęście można złożyć dzielone oparcie tylnej kanapy. Dzięki takiej czynności do auta uda się zapakować nawet kilka toreb podróżnych.

Oddzielnym tematem jest jakość wykonania. Wszystkie plastiki są twarde. Twarde i niezbyt wyrafinowane. We wnętrzu testowanego egzemplarza trudno szukać jakichkolwiek skórzanych wstawek czy innego wysokogatunkowego tworzywa. Ten włoski typ po prostu tak ma i trzeba się z tym pogodzić. Pomimo tego wszystkie elementy składające się na ogólny odbiór wnętrza prezentują się jako całość bardzo stylowo. Okrągła obudowa zegarów, a dokładniej jednego cyfrowego prędkościomierza jest hołdem dla pierwowzoru. Oprócz wspomnianego cyfrowego prędkościomierza oraz równie cyfrowych obrotomierza i wskaźnika poziomu paliwa, przejawem nowoczesności jest dotykowy ekran systemu multimedialnego z niezbyt wyszukaną grafiką. Wystarczy jednak zapiąć pasy, wrzucić pierwszy bieg i ruszyć przed siebie, aby wszystkie wyżej wymienione niedostatki przestały mieć jakiekolwiek znaczenie.

Jazda ze stylem

69-konny silniczek ochoczo mruczy pod maską oddając do dyspozycji kierowcy maksymalny moment obrotowy równy 102 Nm. Mało podniecające wartości? Z pewnością. Jednak za kierownicą prezentowanego samochodu nigdzie nam się nie spieszy. Pierwsza setka? Aby ją przekroczyć musi upłynąć 12,9 sekundy. Długo? Długo, ale kogo to obchodzi. Fiata 500 "objedzie" ze świateł większość aut, ale niewiele z nich będzie w stanie przemierzać poszczególne kilometry emanując niepowtarzalnym stylem.

Ok, sam styl nie wystarczy na daleką podróż w nieznane. Na trasach szybkiego ruchu mocy zaczyna szybko brakować. Wyprzedzanie należy planować z odpowiednim dystansem, a pięciobiegowa skrzynia manualna nie została stworzona z myślą o jeździe po autostradach. Ale czy kogokolwiek, kto obraca głowę za zielonym Fiatem 500 takie cechy zniechęcają?

Mało pochlebne zdanie można mieć również o zawieszeniu oraz układzie kierowniczym. Oparty na klasycznym rozwiązaniu z kolumnami MacPhersona z przodu oraz belką skrętną z tyłu "zawias", w połączeniu z krótkim rozstawem osi (2300 mm) nie radzi sobie zbyt komfortowo z poprzecznymi nierównościami. Auto jest dość twarde i potrafi momentami podskakiwać niczym ping-pongowa piłeczka. Układ kierowniczy? Mocno gumowy lub... bardzo mocno gumowy. Wszystko zależy od tego czy uaktywnicie nieśmiertelny tryb City. Jeśli zdecydujecie się na jego użycie parkingowe manewry będzie można wykonywać przy pomocy małego palca u nogi. Tylko czy ktoś, kto zakochał się w Fiacie 500 w ogóle zwróci uwagę na te przypadłości?

Pozytywnie oceniam działanie skrzyni biegów. Co prawda wszystkie 5 przełożeń jest długich tak samo jak długie są drogi prowadzenia lewarka, ale sama "gałka" przyjemnie leży w dłoni, a poszczególne przełożenia wchodzą precyzyjnie. Średnie spalanie? Zależne od stylu jazdy. W trasie, jeśli nie przekraczamy zbyt często 110 km/h pięćsetka pochłonie około 5,8 l/100 km. W mieście wynik ten podskoczy do ok. 7 l/100 km. System Start&Stop? W silniku 1.2 niedostępny.

Cena i podsumowanie

Aktualny cennik Fiata 500 nie zawiera wersji Anniversario. Testowana i bardzo stylowa odmiana oferowana była tylko w krótkiej serii. Wszystkim tym, którzy za wszelką cenę chcą posiadać jubileuszowego Fiata 500 pozostaje wertowanie ofert aut używanych. Jeśli jednak zależy wam na jakiekolwiek innej odmianie współczesnej pięćsetki musicie przygotować się na wydatek co najmniej 42 900 zł. Za taką kwotę można nabyć skromnie wyposażonego Fiata 500 Young z 69-konnym silnikiem. W ofercie dostępne są jeszcze cztery różne wersje wyposażenia (Pop, Lounge, Collezione oraz S), a także 0.9-litrowy dwucylindrowy silnik o mocy 85 lub 105 KM. Na szczycie oferty stoją oczywiście jadowite Abarthy, które do niezaprzeczalnego stylu dodają bardzo dobre osiągi. Jednak niezależnie od wersji oraz od żywiołowości silnika pracującego pod maską Fiat 500 jest niepowtarzalnym autem.

Prezentowany samochód można kupić oczami i sercem, nie kierując się czystym zdrowym rozsądkiem oraz chłodną ekonomiczną kalkulacją. Pięćsetkę albo pokochamy od razu albo tylko spojrzymy w jej stronę z uśmiechem na ustach. Pomimo kilku mało pochlebnych cech mały Fiacik ma swój niepowtarzalny charakter i styl. Włoski styl, który jest nie do podrobienia. Czy nowa pięćsetka za kolejne 60 lat będzie uznawana za równie kultowy model jakim dzisiaj jest jej pierwowzór? To pytanie pozostawię bez odpowiedzi...