Pierwsza generacja Hyundaia i30 zadebiutowała w 2007 roku. Auto było zaprojektowane z myślą o rynku europejskim i stawiało dość nieśmiałe kroki w segmencie C. Druga generacja i30 pojawiła się w roku 2011 i zdecydowanie śmielej zaczęła podgryzać konkurentów Volkswagena Golfa. Pomimo dużych nadziei koreański kompakt w dalszym ciągu pozostawał w cieniu niemieckiego bestsellera. Z najnowszą czyli trzecią już generacją Hyundaia i30 dalekowschodni specjaliści wiążą olbrzymie nadzieje. Nowa odsłona koreańskiego auta jest bardzo dopracowana, a oprócz typowej 5-drzwiowej wersji hatchback oraz kombi po raz pierwszy w historii i30 dostępny jest jako Fastback.
Fastback czyli...
W wolnym tłumaczeniu wyraz Fastback oznacza "szybki tył". Wolne tłumaczenia mają jednak to do siebie, że nie zawsze brzmią rozsądnie. W praktyce i30 Fastback jest typowym liftbackiem z ciekawie i bardzo atrakcyjnie narysowaną tylną częścią nadwozia.
W przeciwieństwie do standardowego hatchbacka tylna szyba opada bardzo gładko potęgując wrażenie dynamizmu. Efektownie wygląda także tylna klapa bagażnika z wkomponowanym niewielkim spojlerem. Ogólnie całe auto prezentuje się bardzo efektownie, co dla niektórych osób pamiętających czasy modelu Pony może być sporym zaskoczeniem.
Różnice względem standardowej odmiany nie ograniczają się tylko i wyłącznie to stylistycznej zmiany tylnej części nadwozia. Fastback jest dłuższy (4455 mm, o 115 mm więcej niż w hatchbacku) i niższy (1425 mm, mniej o 30 mm niż w hatchbacku) od standardowej wersji. Taka zmiana sprawiła, że sylwetka samochodu stała się bardziej dynamiczna i sportowa.
i
Stylistka vs. praktyczność
Wydłużenie nadwozia oraz inny projekt tylnej części nadwozia zaowocowały zwiększeniem pojemności bagażnika. Kufer odmiany Fastback połknie 450 litrów. Kufer konwencjonalnego hatchbacka 395 litrów. Jednak nowy projekt nadwozia to nie tylko plusy.
Zmiana ukształtowania dachu wpłynęła negatywnie na ilość miejsca na tylnej kanapie. Osoby o wzroście około 180 cm będą dotykały głowami podsufitki, co raczej nie jest miłym i komfortowym doświadczeniem. Tego typu problemów nie zaznają osoby siedzące z przodu. Fotele są wygodne, miejsca w każdym kierunku wystarczająco dużo, a pole widzenia w przód oraz na boki bardzo dobre. Jeśli jednak kierowca spojrzy we wsteczne wewnętrzne lusterko zobaczy niewielki obraz tego, co dzieje się za samochodem. Gładko opadająca linia dachu skutecznie ogranicza widoczność w tył. Niestety takie są uroki zgrabnych nadwozi przypominających sportowe, smukłe coupe.
Warto również dodać, że Fastback stoi o 15 mm bliżej ziemi niż odmiana hatchback. Wiąże się to z nieco trudniejszym wsiadaniem do auta. Jednak patrząc na to z drugiej strony, osoba chcąca bardziej sportowych emocji musi się liczyć z taką niewielką niedogodnością.
i
Klasyka gatunku
Praktycznie żadnych zmian względem standardowej odmiany nie odczujemy w przedniej części kabiny. Projekt deski rozdzielczej jak i materiały wykończeniowe są tożsame dla obu wersji. Co to oznacza? Bardzo dobrą czytelność oraz poprawną jakość wykonania.
Hyundai nie zdecydował się na zastosowanie coraz bardziej modnych cyfrowych zegarów. Przed oczami kierowcy widnieją klasyczne analogowe i bardzo czytelne cyferblaty. Równie klasycznie prezentuje się panel klimatyzacji. Znakiem naszych czasów jest natomiast dotykowy ekran wystający znad deski rozdzielczej. Jego menu jest czytelne, grafika przyjemna, a obsługa niezbyt skomplikowana i przyjemna użytkownikowi.
Mieszane uczucie budzą zastosowane materiały. Szczególnie jeśli porównamy je z autami konkurentów. Co prawda wszelkie szpary i łączenia pomiędzy elementami są równe, a jakość montażu nie budzi zastrzeżeń, to jednak użyte tworzywa mogłyby być lepszej jakości. Miękkie materiały mieszają się z twardym i dość tanio wyglądającym plastikiem. W tej dziedzinie Hyundai musi się jeszcze poprawić.
i
Sportowy?
Pod maską testowanego egzemplarza pracował najmocniejszy i zarazem jeden z raptem dwóch silników dostępnych do wersji Fastback. Na dodatek był on wspierany 7-biegową automatyczną skrzynią DCT. Po przeczytaniu tych słów zapewne wasze apetyty zostały wyostrzone. Pragnę jednak ostudzić zapędy i wyjaśnić, że i30 Fastback nie występuje w wersji N, a najmocniejszy silnik w jego przypadku oznacza 140-konny benzynowy motor 1.4 Turbo GDI. Czy tak wyspecyfikowane auto można nazwać sportowym?
Bez wątpienia linia nadwozia budzi pozytywne odczucia. Samochód już od pierwszego spojrzenia sprawia wrażenie auta, które lubi zadziorną jazdę. W praktyce bywa z tym różnie.
Zacznę od plusów. Zawieszenie jest przyjemnie sprężyste. Zwolennicy rozleniwiającego komfortu mogą być zawiedzeni, ale wszyscy Ci oczekujący od auta nieco więcej ikry z pewnością zawiedzeni nie będą. Dobrze należy również ocenić pracę układu kierowniczego. Jednak, aby w pełni poczuć auto należy wybrać tryb Sport, w którym wspomagania kierownicy zaczyna stawiać przyjemny opór.
i
Poprawne osiągi
Na neutralną ocenę zasługuje skrzynia biegów. Co prawda podczas spokojnej i dość leniwej jazdy dwusprzęgłowy automat działa płynnie i szybko, ale jeśli chcemy wycisnąć z auta nieco więcej sportu trzeba wziąć sprawy w swoje ręce. I to dosłownie. Nawet po wybraniu trybu Sport skrzynia biegów zbyt szybko decyduje się na zmianę biegu na wyższy. W efekcie chcąc utrzymać obroty silnika na wyższym poziomie, bez ryzyka niechcianej zmiany przełożenia należy korzystać z manualnej zmiany biegów łopatkami na kierownicy. W innym przypadku przekładnia DCT stłumi wszelkie sportowe zapędy.
Najmniej usportowionym elementem w prezentowanym Hyundaiu jest silnik. Auto rozpędza się do 100 km/h w czasie 9,5 sekundy. Jest to wynik poprawny, ale nie robiący wrażenia już chyba na nikim. Wspomnę, że słabszy 130-konny Volkswagen Golf rozprawia się z prędkością trzycyfrową w czasie 0,4 s. krótszym, a 150-konna odmiana niemieckiego bestsellera jest szybsza o kolejne 0,9 s. To duża różnica. Jednostka Turbo GDI nie wydobywa z siebie także jakichś podniosłych tonów. Dźwięk silnika jest mocno nijaki, ale tą uwagę można odnieść do każdego z nowych samochodów bez dopisków GTI, N czy RS w nazwie.
Neutralnie należy również ocenić średni apetyt na paliwo. Producent deklaruje średnie zużycie w cyklu mieszanym na poziomie 5,4 l/100 km. W praktyce należy dodać do tej wartości 2 litry na każdą "setkę".
i
Cena i podsumowanie
Ceny Hyundaia i30 Fastback rozpoczynają się od 77 000 zł. Za taką kwotę nabędziemy auto z 1-litrowym benzynowym silnikiem o mocy 120 KM oraz standardem wyposażenia Classic Plus. Tak samo skonfigurowany standardowy 5-drzwiowy hatchback kosztuje 72 800 zł. Dopłata do wersji Fastback wynosi zatem 4200 zł, co nie wydaje się być zbyt wygórowaną kwotą. Tym bardziej, że otrzymujemy za nią bardziej dynamicznie i atrakcyjniej wystylizowane auto z większym bagażnikiem oraz... mniejszą ilością miejsca na tylnej kanapie. Dodatkowo w chwili pisania tego tekstu na wszystkie wersje i30 Fastback obowiązywał rabat w wysokości 7000 zł.
Wartym uwagi jest także wyposażenie podstawowej wersji. W standardzie odmiany Classic Plus są m. in. system utrzymywania pasa ruchu, klimatyzacja, tempomat, inteligentne światła drogowe oraz system audio z 4 głośnikami.
Standardowy Hyundai i30 ma wielu konkurentów będących typowymi hatchbackami segmentu C. Odmiana Fastback już tak wielu rywali nie ma. Tak naprawdę biorąc pod uwagę rodzaj nadwozia na równi z prezentowanym autem należy postawić tylko Skodę Octavię, która również jest typowym liftbackiem. Jednak ze stylistycznego punktu widzenia koreańskiemu aut bliżej do Renault Megane GranCoupe czy Hondy Civic 4d. Jednak dwie wcześniej wymienione propozycje są typowymi 4-drzwiowymi sedanami.
Przyglądając się dokładniej cenom w segmencie C okaże się, że Koreańczycy wstrzelili się mniej więcej w środek stawki. Megane Gran Coupe jest autem wyjściowo tańszym (od 61 900 zł), ale Civic 4d jest już znacznie droższy (od 88 000 zł).
Nie ulega wątpliwości, że i30 w wersji Fastback jest ciekawym samochodem. Niewątpliwą zaletą, chociaż to mocno subiektywna opinia jest atrakcyjna bryła nadwozia. Rozsądnie skalkulowana jest także cena, która nie jest przesadzona względem standardowej odmiany. Jeśli więc cenisz styl i walory estetyczne kosztem ilości miejsca w kabinie, odmiana Fastback będzie bardzo ciekawą alternatywą dla bardziej sztampowej wersji. Warto jednak wiedzieć jedno – i30 Fastback nie jest "fast". Samochód przede wszystkim atrakcyjnie wygląda i można go "kupić oczami". Jednak prawdziwe sportowe emocje zapewni wersja N, o ile oczywiście w ogóle powstanie...
Hyundai i30 Fastback 1.4 T-GDI - dane techniczne
| SILNIK | R4 16V |
| Paliwo | benzyna |
| Pojemność | 1353 cm3 |
| Moc maksymalna | 140 KM przy 6000 obr./min. |
| Maks mom. obrotowy | 242 Nm przy 1500 obr./min. |
| Prędkość maksymalna | 208 km/h |
| Przyspieszenie 0-100km/h | 9,5 s |
| Skrzynia biegów | automatyczna / 7 biegów (DCT) |
| Napęd | na przednią oś |
| Zbiornik paliwa | 50 l |
| Katalogowe zużycie paliwa (miasto/ trasa/ średnie) |
b. d. / b.d. / 5,7 l |
| poziom emisji CO2 | 125 g/km |
| Długość | 4455 mm |
| Szerokość | 1795 mm |
| Wysokość | 1425 mm |
| Rozstaw osi | 2650 mm |
| Masa własna | 1255 kg |
| Masa maksymalna dopuszczalna | 1840 kg |
| Pojemność bagażnika | 450 l/ 1351 l |
| Hamulce przód/ tył | tarczowe wentylowane/ tarczowe wentylowane |
| Zawieszenie przód | Kolumna MacPhersona |
| Zawieszenie tył | wielowahaczowe |
| Opony przód i tył (w testowym modelu) |
225/40R18 |
