- Można się posunąć dalej i zauważyć, że nie tylko to. Nasze myślenie działa też w pewnym sensie jak cyfrowy zapis informacji, jak w internecie.

- Stajemy się w pewnym sensie, istotami cyfrowymi, które mają coraz mniej czasu na zwykłe życie i są obarczane rożnymi kontami, portalami. Jest to przerażające, bo ta przemiana będzie błyskawiczna. To tylko moje przemyślenie.

- Jackowski jeszcze być może jest analogowy, bo jest stary. Jeśli Jackowski kiedyś się narodzi ponownie, może będzie cyfrowy. Tak to się przeobraża. Wiele rzeczy, które się teraz dzieją na świecie mogą służyć tej przemianie. A my to zrozumiemy wtedy, gdy to się, niestety, spełni. Mam nadzieję, że coś to przerwie. Ten szaleńczy łańcuch dziwnych uzależnień globalnych przerwie i jeszcze wróci świat normalny.

- Nigdy nie traktujcie czegokolwiek za oczywiste Wszak samo to, że żyjemy i istniejemy nie jest rzeczą oczywistą. To, że jesteś, że stanowisz jestestwo, jesteś potęgą. Dusza w ciele może czuć się w miarę wolna, jeżeli nasza logika pozwoli tej duszy na ujawnianie się, żeby jak poeta dawała nam impulsy. Współpracowała z naszym logicznym rozumem. 

- To jest pewnym kluczem do jasnowidzenia. To nie jest tak łatwo dać swojej własnej duszy swobodę. Nie ograniczajmy swego umysłu, ponieważ wtedy bardzo łatwo świat elektroniki dostosuje nasze umysły do myślenia cyfrowego.

- Czyli bez emocji, bez głębszych przemyśleń, czytujemy informacje. Godzimy się z nią, lub nie. Tak bardzo łatwo przeobrazić nasze myślenie z analogowego do cyfrowego. To jest metoda postępowania z nami. Dlatego kwestia indywidualizmy każdego z nas. Nie możemy zapomnieć, że jesteśmy indywidualistami, jakiekolwiek próby godzenia się z myśleniem społecznym uważam za negatywne. Tylko żebyście mnie źle nie zrozumieli. Żyć społecznie trzeba, bo jesteśmy stadni i żyjemy na Ziemi w pewnej konwencji życia ustalonej przez naturę lub grę i musimy się do tego społecznie dostosować, ale myślenie nasze w głębi musi być indywiduum. Musisz być kimś niepowtarzalnym. Sobą. Każdy z nas ma inną duszę. Te nasze dusze mają różne doświadczenia.

- Ja miałem kiedyś takie spotkanie, widziałem się z panem Jacykowem. Był taki program „Rozmowy w toku”. Wtedy był tam Jan Pietrzak z synem, byłem ja ze swoją córką, była pani prezydentowa Kwaśniewska ze swoją córką i był pan Jacyków ze swoją mamą.

- A tytuł tej pogadanki był: „Taką mnie macie po mamie i tacie”. Czyli był rodzic i dziecko. Była przerwa w trakcie tego programu. Wyszedłem na taką salę ze studia. Stanąłem przy schodach i był pan Jacyków. Wtedy on był mniej znany. Ale był szczery, bo dwa słowa zamieniliśmy, o coś go chyba zapytałem, a on się tak na mnie popatrzy i mówi: „mogę coś panu powiedzieć?” ja mówię: „proszę”. „Jest pan fatalnie ubrany”. Ja mówię „dziękuję za opinię”. Powiedział to z uśmiechem i szczerością. Ja się nie pogniewałem o to. Według mnie byłem normalnie ubrany, ale on tak powiedział.