Wojciechowo: Masy ślimaków wypełzły na wilgotne łąki wokół tej podmiędzyrzeckiej wioski

Tysiące mięczaków pełzają po okolicznych łąkach. Sprzyja im stosunkowo wilgotne jak na obecne warunki podłoże, bowiem teren przecina zarówno Obra, jak i pomniejsze strugi oraz mokradła. Warunki wręcz idealne.

Udział w tak licznym występowaniu tego pospolitego mięczaka akurat w okolicach Wojciechowa ma też zdaniem mieszkańców człowiek. Kilka lat temu jeden z hodowców, po nieudanej próbie oddania swej hodowli ślimaka winniczka do punktu skupu, rozgoryczony miał tysiące swych ślimaków na okoliczne łąki.

Widocznym dowodem licznego występowania mięczaków są też... ślimacze cmentarzyska. Może to zabrzmieć nieprawdopodobnie, ale w okolicy natrafić można na miejsca, gdzie mięczaki schodzą z tego świata.

Śladem po nich są białe skorupy leżące w specyficznych kręgach. Trudno ocenić w jakim były wieku zmarłe bezkręgowce, ale ślimaki żyją pięć a nawet dużo więcej lat.

7 zdjęć

My jednak byliśmy świadkami nie zejścia, ale przebudzenia się do życia pewnej ślimaczej pary na jednym z trawników na rogatkach wioski. Najpierw powoli czułka wystawił większy z mięczaków. Załóżmy, że to Pan Ślimak. Za chwilę w ślady partnera poszła Pani Ślimakowa.

Kiedy już wychylili się ze swych skorupek, powoli, znacząc swój szlak śluzem, który ułatwia im poruszanie, oboje kręcąc się na boki ruszyli w teren. Choć są oboje są prawie ślepi, to doskonale rozwinięty węch wskaże im gdzie jest pożywienie, no gdzie złożyć jajeczka.

Z nich wyklują się małe ślimaczki dorastające przez dwa lata. O ile nie dorwą ich myszy, szczury, chrząszcze, ptaki czy dwunodzy zbieracze winniczków, to za parę lat ostatni przystanek znajdą pewnie na jednym z ślimaczych cmentarzysk pod Wojciechowem.