Urzędniczka uniewinniona. Nie ma winnych śmierci dziecka w niezabezpieczonej studzience

Był 21 czerwca 2017 roku. Szymek, radosny pięciolatek, bawił się, jak inne dzieci, przed domem.

Z okna domu małego Szymka obserwował tata. Gdy chłopiec zniknął mu z oczy, natychmiast pobiegł go szukać.

Krzysztof Stąporowski znalazł swojego ukochanego synka w niezabezpieczonej studzience kanalizacyjnej. 

Mężczyzna wszedł do niej, wyciągnął Szymka i rozpoczął reanimację.

Tata walczył o życie swojego małego synka. Nie przestawał go reanimować.

Na miejsce dotarło pogotowie. Przybyły na miejsce lekarz stwierdził zgon maleńkiego Szymonka.

Ruszyła sądowa machina.

Rodzina Stąporowskich nie potrafiła odnaleźć się w nowej, koszmarnej rzeczywistości. To, co ich spotkało poruszyło prawników z Kancelarii Radców Prawnych Wojciech Jankowski i Piotr Kajszczak. 

To właśnie oni zaoferowali rodzicom Szymonka pomoc i reprezentowali ich w sądzie pro bono.

Każdy kolejny dzień bez Szymka był dla Magdaleny i Krzysztofa ciosem. Widok jego pustego pokoju, ułożonych na półkach zabawek na nowo łamał im serca. Ich małego szczęścia już nie było.

Jakby tego było mało, prokuratura zarzuciła rodzicom Szymona narażenie go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty zdrowia i życia, czego konsekwencją było nieumyślne spowodowanie śmierci syna, za co grozi kara do 5 lat więzienia.

Po tragicznej śmierci malutkiego Szymona zarzuty niedopełnienia obowiązków i spowodowania bezpośredniego niebezpieczeństwa zagrożenia życia usłyszała naczelniczka wydziału gospodarki komunalnej i mieszkaniowej Urzędu Miasta w Białogardzie, Ewelina S.

Sąd popełnienia takiego czynu nie dopatrzył się też w zachowaniu ojca chłopca. Uznał, że nieumyślnie naraził synka na niebezpieczeństwo utraty życia, ale postępowanie wobec niego umorzył warunkowo na rok. Sąd popełnienia takiego czynu nie dopatrzył się też w zachowaniu ojca chłopca. Uznał, że nieumyślnie naraził synka na niebezpieczeństwo utraty życia, ale postępowanie wobec niego umorzył warunkowo na rok.

Zarówno w śledztwie, jak i podczas procesu, Ewelina S. nie przyznała się do zarzucanych jej czynów. Cały czas podkreślała, że do jej obowiązków nie należał nadzór nad nieczynną kanalizacją deszczową, a taką według dokumentów był odcinek, gdzie doszło do tragedii.

Ewelina S. w trakcie postępowania sądowego mówiła także, że nie nadzorowała prowadzonej przez miasto modernizacji sieci. Nie w jej gestii był jej odbiór. Nie miała więc pojęcia, że wyłączone z działania kolektory mogą być niezabezpieczone.

Sąd Rejonowy w Białogardzie uznał jednak jej winę i skazał Ewelinę S. na 10 miesięcy w zawieszeniu na rok oraz nakazał jej zapłacić 3 tys. zł rodzinie Szymonka tytułem zadośćuczynienia i pokryć koszty sądowe.

Kobieta odwołała się od wyroku i w środę (28.04.2021) Sąd Okręgowy w Koszalinie ją uniewinnił.

Sąd, opierając się materiale dowodowym, niezakwestionowanej w procesie opinii biegłej z zakresu budownictwa i kanalizacji, podzielił linię obrony oskarżonej.

Uznał, że faktycznie to nie ona nie dopełniła swoich obowiązków.

Zrobili to inni urzędnicy magistratu, którym jednak prokuratura nie przedstawiła zarzutów.

Tuż po rozprawie rozmawialiśmy na sądowym korytarzu z tatą Szymonka, Krzysztofem Stąporowskim. Mężczyzna płacząc mówił o tym, że w sądzie liczył naprawdę i sprawiedliwość.

– Wychodzi na to, że już nikt nie odpowie za śmierć naszego syna. Też sądzę, że w sądzie z zarzutami powinno być więcej urzędników. Nie wiem, dlaczego prokuratura do tego nie doprowadziła. Myślałem, że choć ta jedna naczelniczka zostanie skazana. Niestety, i jej ujdzie wszystko płazem. To przykre - mówił w rozmowie z reporterem Super Expressu.