Przesądy na Niedzielę Palmową i Wielkanoc. Tak nasze babcie chroniły się przed klątwą

Niedziela poprzedzająca Wielkanoc, to dla chrześcijan Niedziela Palmowa. Upamiętnia ona wjazd Jezusa do Jerozolimy, a tego dnia wierni przynoszą do kościołów zdobione palmy wielkanocne, które są święcone. 

Zgodnie z przesądem nigdy nie należy trzymać święconej palmy do góry nogami. Takie postępowanie ma bowiem przynosić nieszczęście.

Dobrobyt i urodzaj ma natomiast zapewnić wbicie święconej palmy w obsiane pole. W innej wersji tego przesądy nie trzeba wbijać całej palmy, lecz należy wyjąć z niej gałązki wierzbowej i położyć na polu.

Dobry chów zwierzętom gospodarskim miało zapewnić wysmaganie ich boków palmami wielkanocnymi.

Oznaczanie drzwi kredą kojarzy się bardziej ze świętem Trzech Króli, ale ten zwyczaj praktykowano także podczas Wielkanocy. Zamiast liter "K", "M" i "B" na drzwiach rysowano trzy krzyże. Dla zapewnienia sobie pomyślności gospodarz okrążał też trzykrotnie swoje domostwo.

Odpędzeniu klątwy i nieszczęścia miało służyć zakopanie w ziemi jednego poświęconego jajka. Robiono to wierząc, że jajko jako symbol odradzającego się życia chroni przed chorobami i wypadkami.

Poświęconą sól wrzucano natomiast do studni, co oczywiście miało chronić przez zatruciami.

Szczęście w miłości miało natomiast zapewnić wsypywanie do jedzenie startych skorupek poświęconych jajek. Robiły to kobiety, które w ten sposób chciały zyskać przychylność swojego wybranka.

Skorupkom święconych jajek, dodatkowo zanurzonych w wodzie święconej przypisywano również moc uzdrawiania bólu zębów.

W Wielki Piątek należało unikać ciężkiej pracy, takiej jak rąbanie drzewa lub robienie prania. Lekceważenie zakazu miało narażać nieszczęśnika na klątwę związaną z ciężką, syzyfową pracą przez cały kolejny rok.