Franciszek Ziejka, były rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego zmarł z soboty na niedzielę. Honorowy obywatel trzech polskich miast: Tarnowa, Sanoka i Radłowa długie lata walczył z chorobą.
Dla Krakowa to szczególnie bolesna strata: przewodniczył Społecznemu Komitetowi Odnowy Zabytków Krakowa, Radzie Fundacji Panteon Narodowy w Krakowie, Radzie Muzeum Narodowego w Krakowie, był też członkiem Rady Muzeum Historycznego Miasta Krakowa oraz Rady Muzeum „Zamek Królewski na Wawelu"
- pisze w mediach społecznościowych prezydent Krakowa Jacek Majchrowski.
UJ interesował się do końca
Jak przekazał rzecznik UJ Adam Koprowski, cytowany na portalu salon24.pl, Profesor do końca był zainteresowany życiem akademickim i kulturalnym. 1 października były rektor UJ miał odebrać „Laur Jagielloński” za wybitne naukowe dokonane w ostatnich pięciu latach działalności.
Franciszek Ziejka nie żyje
Profesor, były rektor UJ urodził się 3 października 1940 r. w Radłowie. W latach 1958–1963 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej UJ. W 1971 r. uzyskał stopień naukowy doktora, broniąc rozprawy poświęconej symbolice „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. Habilitował się w 1982 r. W 1991 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, a w 1998 r. został profesorem zwyczajnym.
W latach 1988–1989 był wicedyrektorem Instytutu Filologii Polskiej, a od 1990 do 1993 r. dziekanem Wydziału Filologicznego. W latach 1993–1999 pełnił funkcję prorektora ds. ogólnych, a od 1999 do 2005 sprawował funkcję rektora UJ.
Ceniony nie tylko w Polsce
Był ceniony nie tylko w Polsce. Wykładał m.in. we Francji. Ponad siedem lat na uniwersytetach w Aix-en-Provence oraz w Paryżu. Na Uniwersytecie Narodowym w Lizbonie założył pierwszy w dziejach Portugalii lektorat języka i kultury polskiej. Był członkiem komitetów redakcyjnych kilku pism naukowych.
Przewodniczył Społecznemu Komitetowi Odnowy Zabytków Krakowa, Radzie Fundacji Panteon Narodowy w Krakowie oraz Radzie Muzeum Narodowego w Krakowie, był także członkiem Rady Muzeum Historycznego Miasta Krakowa oraz Rady Muzeum „Zamek Królewski na Wawelu". Za zasługi dla Krakowa i jego mieszkańców odznaczony został odznaką „Honoris gratia”.