Zachwycający widok!

Cerkiew w Chotyńcu to prawdziwa perła na turystycznym szlaku Podkarpacia

2024-04-17 20:52

Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chotyńcu zbudowana w 1615 roku jest usytuowana w samym sercu wsi tuż pod granicą z Ukrainą. Miejsce na wzgórzu otoczone jest zielenią, a wszędzie słychać śpiew ptaków. Samo miejsce jest bardzo majestatyczne i warte uwagi. Nie można go ominąć podczas wycieczki na Podkarpacie.

Cerkiew w Chotyńcu - historia

Przepiękna i poruszająca drewniana cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Chotyńcu, w 2013 r. została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z innymi drewnianymi cerkwiami w Polsce i na Ukrainie. Włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Pierwsza zachowana w dokumentach wzmianka o budowli pochodzi z 1671 r. Cerkiew ta jest jedną z nielicznych czynnych świątyń greckokatolickich w Polsce, które szczęśliwie przetrwały wojnę i powojenną likwidację związaną z akcjami deportacyjnymi. Pierwotnie mogła to być budowla trójdzielna z dwiema lub trzema kopułami na tamburach.

Nad babińcem znajdowała się kaplica pw. Zwiastowania z zewnętrznymi galeriami. Cerkiew wielokrotnie poddawana była remontom i istotnym przekształceniom m.in. w 1733, 1858 i 1925. Po wysiedleniach 1947 r. została zamknięta, a następnie przekazana kościołowi rzymskokatolickiemu. W latach 80. XX wieku zamknięto ją ponownie, ze względu na zły stan techniczny. W 1990 świątynia przejęta została przez pierwotnego właściciela – kościół greckokatolicki. Wtedy stała się świątynią odrodzonej parafii greckokatolickiej. W latach 1991–1994 dokonano kompleksowej renowacji obiektu, głównie siłami miejscowych parafian.

Cerkiew wyróżnia się oryginalną, bardzo harmonijną bryłą. Jest to budowla jednonawowa, czwórdzielna, wykonana całkowicie z drewna, o konstrukcji zrębowej. W podziale wewnętrznym wyróżnia się prezbiterium, nawę, babiniec i przedsionek. Prezbiterium, nawa i babiniec nakryte są kopułami na ośmiobocznych bębnach, a przedsionek dwuspadowym dachem. Babiniec ma trzy kondygnacje, zaś prezbiterium dwie. Boczne ściany drugiej kondygnacji babińca tworzą galeryjki arkadowe. Pod okapem dolnej kondygnacji znajdują się soboty. Drewniana dzwonnica z XVII wieku została przeniesiona w 1993 r. ze wsi Torki koło Medyki. Oryginalna dzwonnica zniszczona została podczas I wojny światowej.

We wnętrzu zachowała się polichromia figuralno-ornamentalna z 1735 r. i 1772 r. ze szczególnie interesującym malowidłem Sąd Ostateczny na południowej ścianie nawy. Po latach zaniedbania wyposażenie jest niekompletne, ale zachował się odnowiony ostatnio ikonostas, zapewne z 1671 r., w którym umieszczono cudowną ikonę Matki Boskiej. Inna ikona przedstawia świętego Mikołaja. Bardzo urokliwe miejsce, które trzeba zaznaczyć na swojej liście jeśli na majowy weekendy czy wakacyjną wycieczkę planujemy odwiedzić Podkarpacie. W poniższej galerii zdjęcia z cerkwi.

Player otwiera się w nowej karcie przeglądarki