Trujące i niebezpieczne grzyby w Polsce

Muchomor sromotnikowy (muchomor zielonawy)

Dla ludzi jest śmiertelnie trujący. Mimo, że ma łagodny smak, to już 30 gramów tego grzyba może być dawką śmiertelną. Toksyny w nim zawarte powodują nieodwracalne uszkodzenia wątroby, nerek i innych narządów wewnętrznych.

Źródło: Jerzy Opioła / Wikimedia.org

Rozwiń

Muchomor jadowity

Podobnie jak muchomor sromotnikowy, jest śmiertelnie trujący. Posiada te same toksyczne związki co muchomor sromotnikowy, jednak jest rzadziej występującym gatunkiem. Bywa mylony z jadalnymi pieczarkami.

Źródło: Eric Steinert / Wikimedia.org

Rozwiń

Muchomor plamisty

W Polsce bardzo pospolity. Zawiera toksyny działające na centralny układ nerwowy. Powoduje zaburzenia układu pokarmowego z wymiotami i biegunką, zaburzeniami wzroku, sennością, utratą przytomności, nawet śmiercią.

Źródło: Jerzy Opioła / Wikimedia.org

Rozwiń

Muchomor czerwony

Bardzo charakterystyczny grzyb. Powoduje zatrucie z narkotycznymi zmianami świadomości (zaburzenie postrzegania, utrata poczucia czasu). Występują wymioty, biegunka, duszności, zmiana częstotliwości tętna.

Źródło: Onderwijsgek / Wikimedia.org

Rozwiń

Muchomor narcyzowy

Dla człowieka trujący. Pierwsze objawy zatrucia występują 3 godziny po spożyciu. Skutkami są halucynacje, wymioty, biegunka, nadmierne pobudzenie i zaburzenie rytmu serca. Może występować śpiączka, a nawet śmierć.

Źródło: Ryane Snow / Wikimedia.org

Rozwiń

Borowik szatański

Mimo, że w Polsce występuje rzadko, to nadal może być mylony przez mniej wprawnych grzybiarzy z jadalnymi gatunkami z rodziny borowikowatych. Borowik szatański powoduje poważne dolegliwości żołądkowo-jelitowe.

Źródło: Bernypisa / Wikimedia.org

Rozwiń

Goryczak żółciowy

Kolejny gatunek, na którym "przejechać" mogą się mniej uważni grzybiarze. Z pozoru wygląda jak jeden z jadalnych okazów. Co prawda nie jest trujący, jest jednak niejadalny. Jego bardzo gorzki smak zepsuje każdą potrawę.

Źródło: Jerzy Opioła / Wikimedia.org

Rozwiń

Czubajka ostrołuskowata

Jej młode osobniki bywają bardzo podobne do jadalnej czubajki kani. Starsze owocniki czubajki ostrołuskowatej są jednak mniejsze. Jest to grzyb lekko trujący, jego spożycie wywołuje biegunkę i wymioty.

Źródło: Christine Braaten / Wikimedia.org

Rozwiń

Gąska tygrysia

W naszym kraju nie jest popularny. Podobny do jadalnej gąski żółknącej. Po 2 godzinach od spożycia występują bóle brzucha z biegunką i wymiotami. W skrajnych przypadkach możliwa jest niewydolność układu krążenia i śmierć.

Źródło: Jerzy Opioła / Wikimedia.org

Rozwiń

Lisówka pomarańczowa

Niektóre osobniki tego gatunku bywają bardzo podobne do pieprznika jadalnego. Lisówka pomarańczowa jest jednak niejadalna, a spożycie jej w większej ilości może wywołać dolegliwe problemy gastryczne.

Źródło: Jerzy Opioła / Wikimedia.org

Rozwiń

Dzwonkówka trująca

W naszym kraju nie występuje bardzo często. Wywołuje zaburzenia pracy żołądka i jelit, wymioty i biegunkę. Pierwsze skutki zatrucia 15 minut po spożyciu. W przypadku zjedzenia większej ilości istnieje ryzyko zgonu.

Źródło: Wikimedia.org

Rozwiń

Piestrzenica kasztanowata

Bardzo charakterystyczny grzyb, mylony ze smardzem jadalnym. Spożycie może mieć katastrofalne konsekwencje. Toksyny w niej zawarte mogą powodować uszkodzenia wątroby, śledziony i nerek, szpiku kostnego i wzroku.

Źródło: Jason Hollinger / Wikimedia.org

Rozwiń

Hełmówka jadowita

To powszechnie występujący grzyb rosnący w kępkach. Dla człowieka jest potencjalnie śmiertelnie trujący, ze względu na zawartość tych samych toksyn, które występują w najgroźniejszych muchomorach.

Źródło: Lebrac / Wikimedia.org

Rozwiń

Strzępiak ceglasty

W Polsce występuje często, w związku z czym może stanowić poważne zagrożenie. Spożycie strzępiaka ceglastego przez zawarte w nim toksyny może powodować śmiertelne zatrucia.

Źródło: Andreas Kunze / Wikimedia.org

Rozwiń

Zasłonak rudy

W latach 50. XX wieku był powodem fali zatruć w Polsce, podczas której zmarło 10 osób. Badania wykazały, że jedna z toksyn powoduje uszkodzenie i niewydolność nerek już po spożyciu nawet 100 gramów.

Źródło: Andreas Kunze / Wikimedia.org

Rozwiń

Powrót

Zamknij reklamę za s.

Zamknij reklamę

...