Atrakcja turystyczna Podkarpacia: cerkiew w Tyniowicach
Cerkiew w Tyniowicach pochodzi z 1709 r. Źródła podają, że o budynek trójdzielny o konstrukcji zrębowej, posadowiony na kamiennej podmurówce. Główne pomieszczenie cerkwi to ośmioboczna nawa, nakryta dachem namiotowym zwieńczonym wieżyczką na sygnaturkę. Do nawy przylega niższe, zamknięte prezbiterium i prostokątny babiniec.
Cerkiew przechodziła remonty w roku 1779, 1817 i 1934 r. Podczas drugiego remontu wzniesiono (lub wyremontowano) stojącą obok drewnianą dzwonnicę. Pierwotnie kryta była gontem, a obecnie pokryta jest blachą. Od 1947 roku do lat 80. XX wieku cerkiew pełniła funkcję kościoła rzymskokatolickiego.
Podczas remontu w latach 70. XX w. zmieniono formę zwieńczenia dachu nad nawą, które otrzymało postać wieżyczki na sygnaturkę i rozebrano dzwonnicę. Dalsza część tekstu poniżej.
Cerkiew na Szlaku Architektury Drewnianej
Obecnie cerkiew służy jako miejsce składowania dekoracji religijnych dla tutejszej parafii. Wewnątrz znaleźć można jeszcze resztki dawnego wyposażenia (część wyposażenia została wywieziona do Składnicy Zabytków Ruchomych w Łańcucie). Cerkiew św. Dymitra w Tyniowicach zaliczana jest do obiektów Szlaku Architektury Drewnianej. Na pewno to urokliwe miejsce, które warto odwiedzić, jadąc w Bieszczady. Blasku innych odrestaurowanych cerkwi nie ma, ale nie brakuje jej wyniosłości i sakralnego charakteru.
Polecany artykuł: