Żbik europejski to gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kotów. Po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku. Obecną nazwę nadał żbikowi w 1775 roku niemiecki przyrodnik Schreber, który w Niemczech obserwował zwierzę w naturze. Żbiki zamieszkują gęste lasy obszarów górskich. Najlepiej czują się na skraju kompleksów leśnych. Znajdują schronienie wśród drzew, a polują na terenach otwartych: łąkach, śródleśnych polanach, na polach. Rozwścieczony żbik kładzie uszy płasko po głowie, otwiera szeroko czerwoną paszczę, przeraźliwie parska, jeży sierść i wygina grzbiet w łuk, co sprawia, że olbrzymieje. Żbiki żywią się: ptakami, rybami, żabami, małymi ssakami, w tym gryzoniami, młodymi sarnami, jeleniami i jagniętami, czasem polują też na owady.
W listopadzie pracownik Nadleśnictwa Baligród Mariusz Obszarny uchwycił piękny okaz żbika na Podkarpaciu. To piękny obrazek, bo szacuje się, że żbików w Polsce mamy około 200.
- Felis silvestris - kot z lasu, czyli jeden z naszych chronionych drapieżników ŻBIK. Mieszka wśród drzew, a poluje na terenach otwartych. Żywi się m.in. drobnymi ssakami, w tym gryzoniami, ptakami. Od kota domowego odróżnimy go po wyjątkowo puszystym ogonie, zakończonym czarnymi pręgami. Te rzadkie koty dobrze czują się na Pogórzu Przemyskim i w Bieszczadach- czytamy w mediach społecznościowych Nadleśnictwa Krasiczyn
Żbiki w Polsce podlegają ścisłej ochronie gatunkowej.
Polecany artykuł:
Podcasty
Playlisty tematyczne
