Autor raportu "Korekta układu województw – ku równowadze rozwoju" wskazuje, że obecny układ województw jest przypadkową hybrydą.
- Obecny układ województw nie jest wynikiem żadnej spójnej koncepcji, lecz przypadkową hybrydą. Powstała ona w wyniku rozszerzenia modelu województw „dużych” o kilka „średnich”. Wskutek zakulisowych targów politycznych niektóre ośrodki zachowały regionalną samodzielność, a inne ją utraciły. W „dodatkowych” województwach rangę miast wojewódzkich utrzymały Kielce i Opole, Gorzów i Zielona Góra. Utraciły ją między innymi Częstochowa, Kalisz, Koszalin i Radom, choć mają nie mniejsze znaczenie w sieci osadniczej kraju. Takie nierówne traktowanie budzi poczucie krzywdy w kilku pominiętych ośrodkach - zaznacza dr Łukasz Zaborowski w swoim raporcie.
Ekspert proponuje koncepcję reformy, przedstawioną w czterech wariantach. Jak wyglądałby podział administracyjny Polski w poszczególnych zaproponowanych opcjach?
Nowy podział Polski. Wariant I
Wariant I „minimalny” stanowi niewielką korektę w stosunku do obecnego podziału administracyjnego - nie zostają tutaj utworzone nowe jednostki. W tym wariancie następuje ograniczenie rozległości województw największych na rzecz mniejszych. Przewiduje 16 województw:
- śląsko-małopolskie,
- mazowieckie,
- wielkopolskie,
- dolnośląskie,
- małopolskie,
- przemysko-tarnowskie (podkarpackie),
- lubelsko-podlaskie,
- łódzkie,
- pomorskie,
- kujawsko-pomorskie,
- sandomierskie (staropolskie),
- zachodniopomorskie,
- podlasko-mazowieckie,
- warmińsko-mazurskie,
- opolskie,
- śląsko-lubuskie.
Nowy podział Polski. Wariant II
Dr Łukasz Zaborowski, ekspert IS ds. rozwoju regionalnego i polityki przestrzennej w wariancie II proponuje uzupełnienie układu o województwa „jednoznacznie brakujące” w świetle standardów obecnego podziału. Zakłada on 20 województw:
- mazowieckie,
- śląsko-małopolskie,
- wielkopolskie,
- lubelsko-podlaskie,
- łódzkie,
- pomorskie,
- krakowskie,
- kujawsko-pomorskie,
- sandomierskie (staropolskie),
- zachodniopomorskie,
- przemyskie (podkarpackie),
- dolnośląskie,
- wrocławskie,
- podlasko-mazowieckie,
- sądecko-tarnowskie,
- warmińsko-mazurskie,
- kaliskie,
- opolskie,
- śląsko-lubuskie,
- cieszyńsko-krakowskie.
Nowy podział Polski. Wariant III
W wariancie III z kolei autor przewiduje dalej idące ograniczenie województw ośrodków metropolitalnych na rzecz wieloośrodkowych województw „pozametropolitalnych”. Zakłada 22 województwa:
- warszawskie,
- śląsko-dąbrowskie,
- lubelsko-podlaskie,
- wielkopolskie,
- dolnośląskie,
- pomorskie,
- krakowskie,
- sandomierskie (staropolskie),
- kujawsko-pomorskie,
- południowomałopolskie,
- przemyskie (podkarpackie),
- łódzkie,
- malborsko-mazurskie (elbląsko-olsztyńskie),
- górnośląskie,
- wrocławskie,
- lubusko-pomorskie (gorzowsko-szczecińskie),
- podlasko-mazowieckie,
- piotrkowsko-częstochowskie,
- kujawsko-mazowieckie,
- kaliskie,
- krajeńsko-pomorskie,
- cieszyńsko-krakowskie.
Nowy podział Polski. Wariant IV
To już ostatnia z propozycji. Wariant IV „makroregionalny” stanowi powrót do koncepcji dużych województw, opartych o wielkoskalowe układy osadnicze, w szczególności ośrodki metropolitalne. Jednak – w celu utrzymania równowagi sił – w tym wariancie największe ośrodki zostają pozbawione funkcji administracyjnych szczebla wojewódzkiego. Przewiduje 12 województw:
- śląsko-częstochowskie,
- warszawskie,
- dolnośląskie,
- cieszyńsko-krakowskie,
- północnomałopolskie,
- mazursko-pomorskie,
- środkowopolskie,
- kujawsko-mazowieckie (nadwiślańskie),
- wielkopolskie,
- przemysko-tarnowskie (podkarpackie),
- podlasko-mazowieckie,
- zachodniopomorskie.