Volodymir trafił do hospicjum

i

Autor: AP, KATARZYNA ZAREMBA/SUPER EXPRESS Volodymir trafił do hospicjum

Wołodymyr trafił do hospicjum w Katowicach. "Dotrwa do końca w ludzkich warunkach"

Można uciec przed wojną, ale nie można uciec przed śmiercią. Świadomość tego, że pewnego dnia nas zabraknie, jest jedną z najbardziej dojmujących. Szczególnie teraz, gdy w sąsiednim kraju ludzie giną codziennie, bo psychopacie z Rosji zachciało się wojny, poczucie kruchości życia jest jeszcze mocniejsze. Wołodymyr (39 l.) nie chciał spędzić swoich ostatnich dniach w piwnicy. Znaleziono dla niego miejsce w katowickim hospicjum.

Wołodymyr miał guza mózgu. Przeszedł operację, ale lekarze na Ukrainie nie widzieli szans na poprawę. Jego mama, Katarina, opiekowała się 39-latkiem, ale gdy wybuchła wojna, zdecydowała się szukać pomocy w innym miejscu. Nie chcieli, żeby w ostatnich chwilach życia patrzył, jak jego kraj wali się wskutek rosyjskich bomb. Pomogli wolontariusze. Wołodymyr i Katarina wyjechali ze Lwowa, potem spędzili na przejściu w Korczowej około sześciu godzin. Już po polskiej stronie trafili do punktu recepcyjnego. Stamtąd zabrano ich do hospicjum Cordis, mieszczącego się przy ul. Ociepki w Katowicach. - Wołodymyr bardzo mało się rusza. Jego lewa noga jest bezwładna. W jego przypadku pozostała już tylko opieka paliatywna. Tak wynika z dokumentów medycznych. Nie ma szans, by go uratować. Przewieźliśmy go, aby w ludzkich warunkach mógł dotrwać do samego końca - mówi Adam Trzebińczyk, wolontariusz w Fundacji Onkologicznej Rakiety. - U nas nie ma takich ośrodków. U Was służba zdrowia jeszcze stoi na dwóch nogach. Na Ukrainie leży pod płotem - zauważa Igor, który jest tłumaczem.

Czytaj koniecznie: Wojna na Ukrainie. Relacja na żywo

Początkowo chcieli przetransportować Wołodymyra do szpitala. Ale 39-latek miał szczęście, bo w hospicjum znalazło się jedno miejsce dla niego. - Sytuacja rozwijała się dynamicznie. Tego samego dnia, jak mieliśmy dokumenty, dostaliśmy informację, że Wołodymyr czeka już na granicy. Pojechaliśmy po niego. Byliśmy zaskoczeni. To wszystko się udało przez czysty przypadek - dodaje Trzebińczyk.

Zobacz koniecznie: Uciekli z Charkowa, nim rozpętało się piekło. 10-letnia Arina: "Chcę, by moja rodzina mogła żyć"

Noc na dworcu głównym w Krakowie. Uchodźcy z Ukrainy

Player otwiera się w nowej karcie przeglądarki

Nasi Partnerzy polecają