Jak oczyści kurki? Można to zrobić np. delikatnym pędzelkiem, który wymiecie ziarenka piasku i inne zanieczyszczenia. Jednak to zajęcie żmudne i wymagające czasu, szczególnie jeśli grzybów jest dużo. Istnieje jednak prostszy sposób na to, by sobie poradzić z problem.
Babcia zawsze tak czyściła kurki. Najlepsza metoda, dzięki której piasek nie zgrzyta między zębami
Oprócz żmudnego czyszczenia kurek na sucho, do usunięcia piasku z grzybów, można wykorzystać wrzątek i sól. Kurki trzeba oprószyć solą, a następnie zalać wrzątkiem, wymieszać i wysuszyć. Inną i wygodniejszą metodą, której nauczyła mnie babcia, jest wykorzystanie mąki. Do miski z kurkami wsypujemy dowolną pszenną mąkę i delikatnie mieszamy, tak by każdy grzyb był pokryty pyłem. Całość zalewamy zimną wodą, mieszamy i odstawiamy na chwilę. Po kilku minutach piasek opada na dno. Wtedy wyławiamy grzyby, przekładamy na sito i płuczemy pod bieżącą wodą. Następnie suszymy kurki. Tak przygotowane są gotowe do użycia w kuchni.
Gdzie rosną kurki? Zapamiętaj te zasady, a wrócisz z grzybobrania z pełnym koszem
Kurki rosną głównie w lasach iglastych. Szukaj ich szczególnie pod świerkami, sosnami, ale czasem także i w pobliżu brzóz, dębów i buków. Jeśli zastanawiasz się, gdzie jeszcze wypatrywać tych grzybów, podczas spacerów po lesie zwróć także uwagę na mech. Pieprznik jadalny uwielbia skrywać się w ciepłej zielonej kołderce. Kolejną zasadą, o której warto pamiętać podczas zbierania kurek, jest szukanie więcej niż jednej w tym samym miejscu. Zazwyczaj rosną w skupiskach po kilkanaście sztuk i wyrastają z piaszczystej gleby. Co ciekawe, dobrze jest także zapamiętać miejsce, w którym zebraliśmy sporo grzybów. Po tygodniu pojawią się tam nowe. Warto także wiedzieć, że kurki to potoczne określenie. Oficjalna nazwa to pieprznik jadalny. Jej autorem jest Józef Jundziłł, botanik i mykolog, który właśnie w ten sposób opisał je już w 1830 roku. Jednak kurka to nie jedyna potoczna nazwa grzybów. Inne to: lisica, lisiczka, liszka, a także kurza noga czy stągiewka. Łaciński termin to Cantharellus cibarius. Kurki mają charakterystyczny pomarańczowy lub żółty kapelusz. Wyglądem przypominają także inne grzyby, niestety niejadalne. Łatwo je pomylić m.in. z lisówką pomarańczową. Kapelusz pieprznika jadalnego ma od 1 do nawet 12 cm. U młodych owocników jest wypukły i z podwiniętym brzegiem, u starszych — lejkowaty i rozpostarty. Listewki zbiegają się daleko na trzonie, mają taką samą barwę jak kapelusz i rozgałęziają się widlasto i w sposób nieregularny. Zaś u lisówki zamiast listewek są blaszki. Kurkę od lisówki możemy odróżnić, patrząc także na wygląd trzonka, który u kurek jest przysadzisty, krótki i gruby, a u lisówki cienki i bardziej pomarańczowy. Grzyby różnią się także miąższem — u lisówki jest bardziej pomarańczowy. Jednak jeśli nie mamy pewności, czy zebrane przez nas grzyby są jadalne, możemy zwrócić się o pomoc specjalistów w lokalnej stacji sanepidu.