Bezpieczne grzybobranie

Sezon na grzyby już się rozpoczął. Zanim jednak przystąpimy do grzybowych żniw, warto dowiedzieć się, co, jak i gdzie zbierać.

Śmiertelnie groźne grzyby blaszkowate

Żeby grzybobranie nie zakończyło się tragicznie, musimy unikać jak ognia grzybów o blaszkowatym spodzie. To właśnie wśród nich są trujące muchomory. I to wcale niekoniecznie te czerwone. Muchomora sromotnikowego na przykład bardzo łatwo możemy pomylić z kanią.

Ostrożność musimy zachować też przy zbieraniu kurek i gąsek. Prawdziwe kurki są smaczne i zdrowe, ale łatwo je pomylić z trującymi lisówkami pomarańczowymi. Od jasnożółtej, masywnej kurki różnią się one mocnym pomarańczowym kolorem i kruchą budową. Jeżeli więc kurka wyda się nam zbyt ciemna, zostawmy ją tam, gdzie rośnie. Z kolei gąska zielona bywa często mylona ze śmiertelnie trującym muchomorem sromotnikowym. Prawdziwa gąska zielona ma siarkowożółte blaszki oraz żółtawy lub zielonożółty trzon. Muchomor sromotnikowy ma blaszki zawsze białe, trzon ozdobiony u góry białym pierścieniem, a u podstawy pogrubiony i otoczony pochewką.

Tylko grzyby rurkowe

Zupełnie bezpiecznie możemy zbierać grzyby rurkowe, tzw. borowikowate, czyli borowiki, podgrzybki, maślaki, koźlarze, zajączki itp. Ich kapelusze mają charakterystyczny rurkowaty spód, przypominający gąbkę. Wśród nich nie ma odmian śmiertelnie trujących, mogą być najwyżej niejadalne, które po zjedzeniu wywołają objawy zatrucia żołądkowego. Najpopularniejszym niejadalnym grzybem z grupy borowikowatych jest goryczak żółciowy, mylnie nazywany szatanem (borowik szatański w Polsce praktycznie nie występuje). Od prawdziwka odróżnia go różowawy spód kapelusza o gorzkim jak żółć smaku.

Gdzie szukać grzybów

Każdy gatunek grzybów ma "ulubione" miejsca występowania.

Borowiki rosną najczęściej pod sosnami i świerkami. Lubią też gleby piaszczyste i towarzystwo buków oraz dębów.

Podgrzybki rosną niemal wszędzie, także między jagodami. Lubią wilgotne, trawiaste poszycie.

Koźlarze rosną w lasach mieszanych i liściastych, w parowach, na zboczach leśnych okopów. Odpowiada im towarzystwo brzóz, topoli, osik i grabów.

Maślaki uwielbiają trawy, szczególnie w okolicy modrzewi.

Kurki zaszywają się chętnie w mchach. Wolą lasy z przewagą drzew iglastych.

Gąski rosną w lasach sosnowych wśród mchów i igliwia. Lubią piaszczyste podłoże.

Rady dla grzybiarzy

Najlepsza pora na grzybobranie to ranek, grzyby są wtedy świeże i jędrne.

Grzyby wykręcamy z podłoża ruchem obrotowym, a dopiero później odcinamy grzybnię od trzonka.

Zawsze należy zbierać całe grzyby, po samym kapeluszu lub trzonie nie ustalimy, czy mamy do czynienia z grzybem jadalnym, czy też trującym.

Unikamy zbierania młodych, niewyrośniętych grzybów, gdyż nie mają jeszcze w pełni wykształconych cech danego gatunku, łatwo więc o pomyłkę.

Zebrane grzyby po oczyszczeniu z ziemi i ściółki układamy w koszykach lub łubiankach, nigdy w torebkach i woreczkach foliowych - powodują zaparzanie i przyspieszają psucie grzybów.

Grzyby zebrane podczas deszczu szybciej się psują i nie nadają się do suszenia.

Kolejną selekcję robimy w domu, oglądając dokładnie każdy grzyb. Jeśli jakiś okaz budzi najmniejsze nawet wątpliwości - wyrzucamy go natychmiast!

Zebrane grzyby powinny zostać przerobione tego samego dnia, a przynajmniej obgotowane, gdyż tylko wysoka temperatura zatrzymuje procesy gnilne powodowane przez bakterie.