Choroba słodkiej krwi

Istnieją dwa typy cukrzycy. Cukrzyca typu 1 dotyczy ludzi młodych. W tej chorobie trzustka nie wytwarza insuliny. Ten hormon jest niezbędny, by przetransportować glukozę (powstałą w wyniku rozłożenia węglowodanów w przewodzie pokarmowym) do komórek, dla których jest ona źródłem energii. Cukrzyca typu 2 dotyczy zwykle ludzi starszych. Tu organizm chorego początkowo wytwarza prawidłową lub nawet zwiększoną ilość insuliny, ale jego organizm słabiej na nią reaguje. Z czasem jednak organizm traci możliwość produkcji insuliny na skutek wyczerpania trzustki. Rezultat jest podobny - do komórek dociera za mało glukozy, zaś we krwi jest jej zbyt dużo, czyli dochodzi do hiperglikemii. Jeśli utrzymuje się ona długo, upośledzana zostaje praca poszczególnych narządów - serca, nerek, oczu, mózgu i nerwów.

Badania profilaktyczne

Wysoki poziom cukru rujnuje organizm, dlatego tak ważne są badania profilaktyczne. Wystarczy raz w roku zrobić badania profilaktyczne krwi i oznaczyć poziom glukozy.

Na badanie poziomu cukru we krwi należy zgłosić się na czczo.

Wynik badania poziomu cukru we krwi:

Poniżej 100 mg/dl (< 5,6 mmol/l) - wynik prawidłowy

Między 100-125 mg/dl (5,6-6,9 mmol/l) - nieprawidłowa glikemia na czczo - stan przedcukrzycowy

Powyżej 126 mg/dl (> 7 mmol/l) - cukrzyca

Jeśli badanie poziomu cukru we krwi na czczo jest nieprawidłowe, powtarza się je innego dnia. Można również przeprowadzić test tolerancji glukozy.

Test tolerancji glukozy

Pielęgniarka pobiera krew na oznaczenie poziomu cukru. Następnie badany wypija szklankę wody, w której jest rozpuszczone 75 g glukozy. Potem dwie godziny powinien spędzić w przychodni, w spoczynku, nie wykonując żadnych prac ani wysiłków. Następnie pobierana jest krew na oznaczenie poziomu cukru.

Wynik testu na tolerancję glukozy:

Poniżej 140 mg/dl (7,8 mmol/l) - prawidłowa tolerancja glukozy.

Między 140-199 mg/dl (7,8-11 mmol/l) - nieprawidłowa tolerancja glukozy uznawana za stan przedcukrzycowy.

200 mg/dl (11,1 mmol/l) lub więcej - cukrzyca.