Co czuje noworodek?

Obrazy widziane jak przez mgłę

Wzrok noworodka jest dobry, ale... krótki. Maleństwo co prawda zauważa twarz mamy pochylającej się nad nim w odległości 20 cm, lecz jest ona niewyraźna.

Noworodek widzi około trzydzieści razy słabiej niż dorośli. To, co dostrzega, przypomina świat oglądany przez grubą szybę. Widzi światło, ruch, ale na twarzy pochylającej się mamy nie dostrzega kształtu ust, brwi ani koloru oczu. Jego świat jest dwuwymiarowy jak obraz na ścianie. Gdy tata stanie za mamą i oboje pochylą się nad dzieckiem, ono nie zauważy, że twarz mamy jest bliżej. Dla noworodka to po prostu większa i mniejsza plama. Większość noworodków nie rozróżnia kolorów. Zauważa tylko kontrastowe zestawienia: czerń i biel, pod warunkiem że wzory są duże i wyraźne.

Wielbiciel słodkich smaków

Zdolność wyczuwania smaków pojawia się bardzo wcześnie, bo odżywianie ma podstawowe znaczenie dla życia dziecka. Już w trzecim trymestrze ciąży rozpoznaje smaki, łykając wody płodowe. Po porodzie malec najbardziej lubi słodycz mleka mamy. Gdy noworodek czuje słodki smak, staje się pogodny, jego serce spokojniej bije (ale to nie oznacza, że trzeba mu dosładzać jedzenie!). Natomiast smaki gorzki i kwaśny zwykle wywołują niezadowolenie. Choć noworodki prawdopodobnie czują smak słony, zwykle wcale nie reagują na obecność soli.

Słuch mało doskonały

Już w ciąży malec słuchał bicia serca mamy i jej głosu. Dlatego po porodzie to najmilsze dźwięki, przy których się uspokaja. Słuchanie otaczającego świata ma ogromne znaczenie dla rozwoju mowy, ale także emocji dziecka. Ale po porodzie słuch jest daleki od doskonałości. Większość noworodków nie lubi hałasu. Noworodek nie słyszy cichych dźwięków, np. szeptu. Ale świetnie radzi sobie z rozpoznawaniem języka, reaguje na mowę bliskich.

Czytaj więcej na