Cudowna słoneczna witamina

Niezwykłe jest już to, że witaminę D wytwarzamy sami, w skórze pod wpływem słońca. W komórkach skóry mieści się pewna substancja cholesterolowa, która niecierpliwie wyczekuje pierwszych jego promieni ultrafioletowych lub światła.

I natychmiast, gdy tylko padają na nasze ciało, powstaje w skórze prowitamina, która przekształca się w wit. D. Witamina ta jest również wchłaniania przez ściankę jelita z żywności. Najwięcej jej zawierają tłuste ryby, żółtka jaj, ser żółty, mleko krowie i ludzkie. Jednak słońce jest tu czynnikiem podstawowym.

Relaksuje i wzmacnia

Witamina D ma do wykonania w naszym organizmie wiele funkcji. Przede wszystkim ułatwia wchłanianie wapnia, wzmacnia kości i zęby. Reguluje naszą gospodarkę fosforanową, a więc czyni nasz szkielet bardziej stabilnym. Wapń natomiast gra pierwsze skrzypce w przekazywaniu bodźców nerwowych. Uważa się nawet, że pierwiastek ten należy do najlepszych naturalnych środków uspokajających. Aby jednak mógł działać w ten sposób, niezbędna jest wit. D. Dlatego też częste stany poirytowania, nastroje depresyjne, brak koncentracji, pesymizm mogą świadczyć o jej niedoborze.

Niedawno naukowcy odkryli, że steruje ona tymi samymi receptorami w jądrach komórek kości, co estrogen, hormon płciowy. A jak wiadomo, jego niedobór u kobiet w okresie przekwitania prowadzi do wielu niekorzystnych zmian w organizmie, np. osteoporozy. Okazało się także, że jednym z objawów niedoboru wit. D może być krótkowzroczność oraz osłabienie pracy serca.

Dlaczego jednak słońce

Największe zapotrzebowanie na wit. D mają dzieci i młodzież w okresie dojrzewania (ze względu na rozwój kośćca), osoby długo przebywające w zamkniętych pomieszczeniach, kobiety w okresie menopauzy i w ogóle ludzie starsi. Pożywienie stanowi zaledwie niewielką cześć niezbędnego zaopatrzenia w tę witaminę. Istotne jest, że niektóre produkty żywnościowe mogą zawierać niewielkie jej ilości, gdyż to zależy np. od sposobu żywienia krów (mleko) czy ich przebywania na słońcu.

Dlatego tak ważne są długie spacery na świeżym powietrzu i umiarkowane zażywanie kąpieli słonecznych. Synteza sporej części wit. D odbywa się bowiem w skórze.

Uwaga! Należy jednak rozsądnie korzystać ze słońca. Wystarczy przez 20 min. dziennie wystawiać jak największą część ciała na jego promienie. Trzeba jeść produkty bogate w tę witaminę, aby dostarczyć organizmowi odpowiednią jej ilość. Chyba że lekarz zaleci dodatkową suplementację diety.