Rezonans magnetyczny to najnowocześniejsza, dynamicznie rozwijająca się metoda obrazowania, wykorzystująca zjawisko odmiennego zachowania cząsteczek chemicznych budujących tkanki pod wpływem silnego pola magnetycznego.
Przewagą badania rezonansem nad innymi metodami jest doskonała zdolność obrazowania tkanek miękkich i zmian w ich obrębie (również naczyń krwionośnych) oraz możliwość uzyskania obrazów warstw części ciała w dowolnej płaszczyźnie.
Wiele zastosowań
Metoda ta jest szczególnie przydatna w diagnostyce chorób mózgu oraz wszystkich struktur tworzących stawy. W przypadku kręgosłupa pozwala na bezpośrednie uwidocznienie dyskopatii i rdzenia kręgowego. Rezonans magnetyczny jest również idealnym uzupełnieniem rentgena, USG, tomografii komputerowej. Znajduje zastosowanie w przypadku schorzeń narządów klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Wykonanie drugiej fazy badania, po dożylnym podaniu środka kontrastowego, zleca lekarz radiolog. Środek kontrastowy stosowany w rezonansie magnetycznym jest całkowicie bezpieczny dla pacjenta. Jego podanie jest konieczne w celu potwierdzenia jednoznacznej diagnozy. Dodatkowym atutem badania rezonansu magnetycznego jest znikoma szkodliwość promieniowania magnetycznego w porównaniu z promieniowaniem rentgenowskim.
Przeciwwskazania
Do badania należy zdjąć zegarek, biżuterię, metalowe przedmioty, pasek. W kabinie pozostawia się również telefon komórkowy i kartę magnetyczną, bowiem do pomieszczenia, w którym znajduje się aparat, nie wolno wchodzić z żadnymi metalowymi przedmiotami. Należy powiadomić lekarza o uczuleniach na środki kontrastowe oraz substancje chemiczne.
Innym ważnym i nowoczesnym urządzeniem diagnostycznym jest nowy 128-rzędowy tomograf. Pozwala on zobaczyć takie struktury, które za pomocą jedno- lub 16-rzędowego aparatu były niewidoczne (lub obraz był niezadowalający).