Ekstrawersja to jeden z czterech typów osobowości opisanych przez Carla Gustava Junga. Ekstrawertycy to ludzie towarzyscy, otwarci i gadatliwi, nierzadko o zdolnościach przywódczych. Wydają się pewni siebie i zdecydowani, ale przez tendencję do bycia zawsze w centrum zainteresowania bywają irytujący dla innych.
Jak się zachowuje ekstrawertyk?
Osoby o ekstrawertycznych cechach charakteru eksplodują energią. Są aktywni fizycznie, zabiegani i gadatliwi. Mówią szybko, głośno, gubią wątki. Wyglądają na wiecznie zajętych, bardzo pewnych siebie. Szybko podejmują decyzję. W sytuacjach stresujących potrafią czasem zachowywać się histerycznie.
Jakie zalety i wady mają ekstrawertycy?
Z pozoru ekstrawertyk ma same zalety. Ich pewność siebie, umiejętność zjednywania sobie ludzi i zapał do pracy budzą podziw, a nierzadko i zazdrość. Ale... ekstrawertyczny typ osobowości ma także liczne wady. Wśród nich koronne to: impulsywność, beztroska, niefrasobliwość oraz notoryczne poszukiwanie doznań. Ekstrawertycy też najczęściej nie wytrzymują tempa życia (które często sami sobie narzucają) i w wieku średnim popadają w stan przemęczenia. To właśnie oni mają również tendencję do popadania w kryzys wieku średniego.
Jesteś ekstrawertykiem, jeśli:
- zyskujesz energię w towarzystwie, a tracisz ją w samotności;
- czerpiesz siły ze świata zewnętrznego np. z podejmowanych przedsięwzięć, od poznanych ludzi;
- działasz i mówisz bez zastanowienia, dopiero potem myślisz;
- masz wiele zainteresowań; mówisz, chodzisz, działasz szybko;
- pochwały sprawiają, że pracujesz lepiej;
- więcej mówisz niż słuchasz.