Ergofobia, czyli paniczny lęk przed pracą. Czy uprawnia do ubiegania się o rentę?

Ergofobia to jedna z fobii specyficznych. Polega ona na niepohamowanym lęku przed wszystkim, co ma jakikolwiek związek z aktywnością zawodową. Aby w skuteczny sposób zapobiec ergofobii we wczesnym stadium, należy jak najszybciej udać się do lekarza specjalisty. Jeśli odpowiednio wcześnie zostaną wprowadzone środki zaradcze, to  ta specyficzna fobia nie zamieni się w depresję lub inną groźną chorobę psychiczną. 

Do podstawowych objawów ergofobii zaliczamy strach i lęk przed wykonywaniem czynności zawodowych, rozmawianiem z szefostwem czy klientami a także przed poszukiwaniem pracy. Ergofobii towarzyszą również objawy somatyczne, takie jak kołatanie serca, bóle głowy czy drżenie rąk.

Jednocześnie osoby, które borykają się z niską samooceną lub różnymi traumami z przeszłości i czują, że potrzebują pomocy, nie powinny zwlekać, tylko skorzystać z pomocy psychoterapeuty, psychologa lub psychiatry. Przepracowanie ciężkich doświadczeń spowoduje, że ryzyko stania się przez takie osoby ergofobikiem będzie znacznie mniejsze. 

Renta na ergofobię

Gdy mamy do czynienia z epizodem o charakterze depresyjnym, uzyskanie świadczenia na egrofobię może okazać się nierealne. Jeżeli jednak depresja ma charakter nawracający lub długotrwały, szanse na rentę rosną. Warunkiem uzyskania renty w przypadku depresji jest uznanie chorego za niezdolnego do pracy. O niezdolności do pracy decyduje lekarz orzecznik ZUS.Orzecznik ZUS może przyznać rentę inwalidzką stałą lub okresową.Od decyzji orzecznika ZUS można się odwołać w ciągu 14 dni od otrzymania decyzji (potem sprawa nie będzie rozpatrywana). Sprzeciw wnosimy do komisji lekarskiej ZUS.Orzeczenie o niezdolności do pracy obowiązuje maksymalnie 5 lat (dłużej - tylko wtedy, gdy zgodnie ze stanem wiedzy medycznej chory nie ma szans na odzyskanie sprawności).