Amarylis to roślina pochodząca z Afryki, często mylona z hippeastrum (zwartnicą) pochodzącym z Ameryki. Kwiaty amarylisów są mniejsze ale za to jest ich więcej na pędzie (do 12) i w przeciwieństwie do zwartnicy pojawiają się dopiero po zaschnięciu liści. Kwiaty hipestrum są znacznie większe ale na pędzie jest ich tylko 4. Choć uprawa amarylisa nie jest trudna, trzeba jednak pamiętać o kilku podstawowych zasadach.
Odpowiednie stanowisko dla amarylisa
Po pierwsze doniczka dla amarylisa nie powinna być wiele większa od samej cebulki - z każdej strony powinny zmieścić się dwa palce. Podłoże dla amarylisa powinno być lekkie i zasobne w składniki odżywcze - najlepiej zastosować torf zmieszany z ziemią ogrodniczą. Aby zapewnić cebuli amarylisa dobry wzrost, najlepiej zmieszać podłoże z nawozem o przedłużonym działaniu, przeznaczony do roślin kwitnących. Cebulę sadzimy w ziemi tak, by wystawał tylko jej szczyt. Dopóki cebula amarylisa nie zacznie kiełkować, podlewamy ją bardzo umiarkowanie, dopiero po pojawieniu się pierwszych pąków kwiatowych – obficie.
Odpowiednie warunki wzrostu dla amarylisa
Amarylis jest roślina światłolubną, dlatego też po ukazaniu się pąków trzeba zapewnić jej jak najwięcej światła. Kiedy pąki będą w pełni rozwinięte, lepiej postawić ją w nieco chłodniejszym miejscu - wówczas kwiaty amarylisa będą utrzymywały się dłużej. Po przekwitnięciu ścinamy pęd kwiatowy, nie dopuszczając do zawiązania nasion, by nie osłabiać cebuli. Wówczas też podlewamy roślinę coraz mniej obficie.
Amarylis po przekwitnięciu
Gdy łodyga i liście amarylisa całkowicie uschną należy wyjąć cebulę z doniczki, oczyścić z ziemi i przez 4-6 tygodni przechowywać w chłodnym miejscu w temperaturze około 12-15 stopni. Po okresie spoczynku cebula amarylisa jest gotowa do ponownego zakwitnięcia. Wsadzamy więc cebulę do ziemi i zaczynamy umiarkowanie podlewać.