Jak przycinać wierzby szczepione na pniu?

Jakie są opularne odmiany wierzb szczepionych?

Najpopularniejsze są odmiany wierzb o zwieszających się, płaczących koronach szczepione na niskim pniu (wierzba iwa `Pendula` lub `Kilmarnock`, wierzba całolistna `Pendula`) oraz kuliste, niskie drzewka o pstrych (wierzba całolistna `Hakuro-Nishiki`) lub srebrzystych liściach (wierzba szwajcarska).  Dlaczego warto ciąć wierzby? Gatunki i odmiany, które zostały zaszczepione na pniach są efektowne jedynie wtedy, gdy ich korony są gęste. Dla osiągnięcia takiego efektu niezbędne jest regularne przycinanie i formowanie tych roślin. W przeciwnym wypadku pędy nadmiernie się rozrastają, są rzadkie i zaburzają pokrój drzewa.

Kiedy przycinamy drzewka?

Wierzby najlepiej przycinać wczesną wiosną, aby pobudzić je do wytwarzania pędów. Przycinamy po przekwitnięciu kwiatów wierzb, czyli popularnych kotków lub bazi. Wtedy też formujemy pokrój korony i usuwamy chore i przemarznięte pędy. Jeśli rośliny mają tylko kilka pędów, przycinamy je bardzo krótko (3-5 oczek), dzięki czemu rośliny wypuszczą wiele pędów i ładnie się zagęszczą. W przypadku odmian o barwnych liściach (np. wierzba całolistna `Hakuro-Nishiki') cięcie możemy powtarzać kilka razy w sezonie, gdyż najlepiej wybarwiają się liście na młodych pędach. Cięcie kończymy na przełomie sierpnia i września, aby pędy zdążyły zdrewnieć przed nadejściem zimy. W następnych latach, gdy wierzby wytworzą już gęstą koronę, cięcie ograniczamy do skracania pędów i formowania optymalnego pokroju.