Jeżówki to jedne z najpiękniejszych kwiatów w ogrodzie. Gdy zakwitną, mienią się kolorami i wabią owady zapylające. Jeżówka żółta, różowa, czy purpurowa zdobią rabaty aż do października. Jeżówka to łatwa w uprawie wieloletnia bylina. Ma także mnóstwo właściwości zdrowotnych, które docenimy szczególnie jesienią.
Jak uprawiać jeżówki? Oto zasady pielęgnacji tych pięknych kwitnących kwiatów
Odmian i kolorów jeżówki jest kilka, dlatego warto posadzić lub posiać różne odmiany, by urozmaicić rabatę. Na rynku dostępna jest głównie purpurowa o ciemnoróżowych kwiatach oraz wąskolistna w kolorze jasnoróżowym. Środek, do którego przytwierdzone są płatki, wielu osobom kojarzy się z jeżem i stąd też jej nazwa. W sklepach ogrodniczych kupimy zarówno nasiona, jak i sadzonki także w kolorze białym, żółtym czy pomarańczowym. Pielęgnacja nie jest skomplikowana. Roślina najlepiej rośnie na średnio żyznej, gliniastej lub piaszczysto-gliniastej i lekko wilgotnej glebie. Lubi słoneczne stanowisko, ale przyjmie się także w półcieniu. Kiedy przekwitnie, trzeba ją przyciąć tuż przy ziemi. Jest mrozoodporna i spokojnie przetrwa zimę, by wiosną znów odbić. Co ważne, jeżówka gubi nasiona, przez co rozsiewa się wokół. Dlatego, jeśli nie chcemy, by nie zajęła zbyt wiele miejsca w ogrodzie, trzeba ją kontrolować.
Na co pomaga jeżówka? Ta jeżówka jest lecznicza. Oto jak ją stosować
Jeżówka, po łacinie echinacea, od wieków była wykorzystywana w medycynie ludowej. Największą popularnością cieszyła się w latach 20. ubiegłego wieku. Do czasu pojawienia się antybiotyków napary i wyciągi z jeżówki stosowano na wzmocnienie odporności i pomoc w walce organizmu z gorączką. Do dziś w aptekach znajdziemy różnego rodzaju preparaty z wyciągiem z echinacei. Herbata z jeżówki purpurowej wspomaga układ trawienny. Pobudza wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, przyspiesza metabolizm i procesy regeneracyjne. Jest zalecana także przy nawracających infekcjach dróg moczowych oraz pęcherza, stanach zapalnych dróg żółciowych i zapaleniu stawów. Jednak wciąż w medycynie najbardziej cenione są jej właściwości wspomagające układ odpornościowy, a także działanie przeciwbakteryjne i antywirusowe. Zewnętrznie stosuje się ją do leczenia ran, owrzodzeń, oparzeń i odleżyn.