Kiedy zęby zaczynają się chwiać

Przyzębica jest jedną z najpoważniejszych i najgorzej rokujących chorób dziąseł, rozwijających się ze stanów zapalnych. A stany takie pojawiają się najczęściej na skutek zaniedbań w pielęgnacji jamy ustnej. Bywają także wynikiem błędów w leczeniu stomatologicznym i obniżonej odporności organizmu. Mogą również towarzyszyć niektórym chorobom ogólnoustrojowym, np. cukrzycy czy tarczycy. Nierzadko są wynikiem dziedziczenia.

Zmiany rozwijają się podstępnie.

Pierwsze objawy, zwłaszcza przy braku higieny, mogą długo pozostawać niezauważone. Są one wynikiem m.in. narastania kamienia nazębnego, zalegania resztek pokarmowych na zębach i w przestrzeniach między nimi.

W późniejszym okresie pojawiają się ból, wrażliwość na ciepło i zimno, krwawienie z dziąseł, wydzielanie ropy z kieszonek zębowych. Kiedy zęby zaczynają się chwiać, paradontoza jest już w pełnym rozkwicie.

Terapia trudna, wielostopniowa

Leczenie chorób przyzębia (nie tylko paradontozy) wymaga wielu wizyt u stomatologa zachowawczego, ortodonty, nierzadko chirurga szczękowego. W razie konieczności także u lekarzy innych specjalności. Skuteczność postępowania zależy od stopnia zaawansowania schorzenia. Często niezbędny jest zabieg chirurgiczny, podczas którego usuwa się zmienione zapalnie tkanki, a korzenie zęba oczyszcza się przez łyżeczkowanie. Po zabiegu zęby mogą wydawać się dłuższe, gdyż brzegi dziąseł ulegają obniżeniu. Wkrótce jednak dziąsła odzyskują jędrność i mocniej obejmują zęby, co sprawia, że przestają się one ruszać.

Niestety, zębów raczej nie da się uratować, kiedy już doszło do znacznego ich rozchwiania oraz znacznych zaników kostnych w obrębie łuków szczękowych. Dlatego tak ważna jest profilaktyka.

Szczotka, nitka i gumka

Jeśli nawet zabiegi pielęgnacyjne nie okażą się w pełni skuteczne (bo o chorobie zadecydowały czynniki genetyczne), to z pewnością mogą opóźnić pojawienie się paradontozy czy zminimalizować jej objawy. Należy więc systematycznie usuwać kamień nazębny, czyścić zęby szczoteczką czy specjalną gumką, a także używać do czyszczenia nitki dentystycznej. Jednak podstawową profilaktyką są częste i regularne wizyty u stomatologa. Niezwykle istotna jest także dieta bogata w wapń (jest nie tylko w produktach mlecznych, ale też w sardynkach i ciemnoliściastych warzywach, np. szpinaku).