Krytyka wyrażana ze strony rodzica – niezależnie od wieku dziecka – jest zazwyczaj tą najbardziej bolesną. Uznanie i duma rodziców to coś, na co ludzie pracują całymi latami, chcą na to zasługiwać. Niestety w niektórych sytuacjach zamiast takiego wsparcie od rodziców otrzymuje właśnie słowa krytyki. To z nich rodzi się często tzw. wewnętrzny krytyk u dziecka, który następnie rozwija się w ciągu życia.
„Nie dasz sobie rady”, „Jesteś zbyt głupia” – tego typu komunikaty potrafi w naszych głowach wypowiadać ten wewnętrzny krytyk. Jego zbyt częste i przesadzone działanie bardzo negatywnie wpływa na funkcjonowanie człowieka oraz jego rozwój.
Jak objawia się nasz wewnętrzny krytyk?
Przejawów działania tej mistycznej postaci żyjącej w człowieku jest wiele. I tak zauważyć go możemy, kiedy dopadają nas myśli o następującym charakterze:
- Kontrolującym – „Znowu złamałaś tę zasadę… Wstydź się!”
- Poniżającym – „Nie jesteś niczego warta”
- Perfekcjonistycznym – „Staraj się jeszcze bardziej!”
- Niszczycielskim – „Twoje życie to jedna wielka porażka”
- Pseudomotywacyjnym – „Weź się w końcu w garść!”
- Kształtującym – „Zastanów się co inni o Tobie pomyślą”
- Obwiniającym – „Będziesz tego żałować!”
Tego typu komunikaty są niezwykle krzywdzące. Pojawiają się sporadycznie u każdej osoby, lecz ich częste występowanie jest znakiem ostrzegawczym. Oznacza to, że Twój wewnętrzny krytyk zaczyna przejmować kontrolę. W takich momentach nie tłum tych myśli, tylko zaakceptuj je i daj im zwyczajnie przepłynąć przez Twoją głowę.
Pamiętaj, że nawet najgorsze myśli – to tylko myśli, nie prawdziwe życie. Jeśli jednak wewnętrzny krytyk będzie Ci dokuczał zbyt mocno w codziennym funkcjonowaniu, koniecznie sięgnij po pomoc specjalisty od zdrowia psychicznego.