Lekkie ściany działowe

Wnętrze ściany wypełnia się wełną mineralną lub szklaną. W razie potrzeby wewnątrz ściany można z łatwością poprowadzić przewody elektryczne lub instalację wodną. Ściany działowe o takiej konstrukcji nie obciążają nadmiernie stropów, dlatego idealnie sprawdzają się na wyższych kondygnacjach i poddaszu. Decydując się jednak na ten materiał, należy pamiętać, że ściany z płyt gipsowo-kartonowych nie są zbyt odporne na uszkodzenia mechaniczne i nie zawsze da się na nich powiesić ciężkie przedmioty.

Miejsce pod ścianę

Przed rozpoczęciem prac wyznaczamy przebieg ściany. Najpierw rysujemy linię na podłodze. Następnie za pomocą pionu przenosimy kilka punktów z podłogi na sufit i łączymy je. Na koniec na ścianie rysujemy linię łączącą końce prostych znajdujących się na podłodze i suficie. Do wykonania tego zadania możemy użyć poziomnicy wyposażonej w laserowy wskaźnik. Uwaga! Jeśli nie wytyczymy ściany starannie, źle obsadzone płyty gipsowo-kartonowe mogą pękać.

Przykręcanie profili

Do stworzenia stelaża ściany działowej potrzebujemy dwóch profili: UW - mocowanych poziomo do podłogi i sufitu - oraz CW - mocowanych pionowo. Szerokość i rodzaj profili zależy od: wysokości pomieszczenia, w którym stanie ściana, ilości i ciężaru płyt, instalacji przechodzących przez ścianę oraz przedmiotów, które mają na niej wisieć.

Montaż ściany rozpoczynamy od przykręcenia profili UW do podłogi i sufitu. Aby ściana była dźwiękochłonna, nie powinna przylegać bezpośrednio do podłoża. W tym celu należy ją odizolować filcem, korkiem lub gumą. W ten sam sposób izolujemy pionowe profile od ścian konstrukcyjnych. Dla zapewnienia stabilności konstrukcji śruby mocujące pionowe profile przykręcamy do ściany w odległości nie większej niż 100 cm. Poziome profile mocujemy śrubami co 40-60 cm.

Mocowanie drzwi

Jeśli w ścianie działowej montujemy drzwi ważące ponad 25 kg, pionowe profile CW mogą być zbyt słabym elementem konstrukcyjnym. Wokół otworu drzwiowego powinniśmy wówczas zamontować pionowe profile typu UA. Następnie nad otworem drzwiowym do pionowych profili UA przykręcamy poziomo dodatkowy profil UW, a pomiędzy nim a sufitem kolejne słupki z CW.

Ściana z zamontowanymi drzwiami jest narażona na większe odkształcenia. Aby uniknąć jej pękania, poza dodatkowymi wzmocnieniami stelaża powinniśmy również starannie rozplanować położenie jego pionowych elementów i połączeń płyt gipsowo-kartonowych. Płyty nie mogą łączyć się ze sobą ani w rogach stelaża, ani na słupkach ograniczających otwór. Miejsce ich łączenia powinno być odsunięte od rogów co najmniej o 15 cm.

Przycinanie płyt

Rysujemy linię na zewnętrznej stronie płyty gipsowo-kartonowej. Wzdłuż niej nacinamy płytę. Następnie przełamujemy rdzeń gipsowy, odwracamy płytę i przecinamy karton z jej drugiej strony. Ważne, aby płyta po docięciu była krótsza od wysokości pomieszczenia o 15-20 mm. Nieco większy odstęp pozostawiamy przy podłodze, a mniejszy przy suficie.

Mocowanie płyt do stelaża

Płyty gipsowo-kartonowe mocujemy do stelaża za pomocą fosforowa-

nych lub fosfatyzowanych blaszanych wkrętów odpornych na szkodliwe działanie gipsu.

Wkręty przykręcamy powoli, aby ich łebki nie przerwały kartonu. Dzięki temu łatwiej będzie ukryć połączenia płyt i same wkręty. Płyty mocujemy do stelaża tak, aby krawędziami zachodziły na połowę szerokości pionowych słupków. Do drugiej połowy słupków przykręcamy kolejne płyty. Jeśli wewnątrz ściany działowej mamy zamiar rozmieścić przewody elektryczne, powinniśmy to zrobić właśnie na tym etapie.

Wełna

Wolną przestrzeń pomiędzy pionowymi profilami stelaża wypełniamy wełną mineralną lub szklaną. Aby wełna nie opadała, mocujemy do pionowych profili wkręty i wieszamy na nich wełnę. Ze względów akustycznych wełna nie powinna z jednej strony dotykać płyt. Dlatego wybieramy wełnę o 1 cm cieńszą od szerokości poziomych profili UW. Aby szczelnie wypełnić przestrzenie pomiędzy pionowymi profilami, pas maty powinien być od nich szerszy.

Po ułożeniu wełny możemy rozpocząć mocowanie płyt z drugiej strony stelaża. Ich ułożenie trzeba rozplanować tak, aby były przesunięte w pionie względem płyt po przeciwnej stronie ściany i aby ich pionowe łączenia nie wypadały na sąsiednim słupku stelaża.

Uzupełnianie szczelin

Szczeliny w miejscu łączenia płyt wypełniamy masą szpachlową. Aby na łączeniach nie powstawały rysy, powinniśmy je wzmocnić taśmą zbrojącą. Zatapiamy ją w masie szpachlowej, a następnie nakładamy na nią cienką warstwę masy i starannie ją wyrównujemy packą lub szpachelką.