Mała retencja

Przez działania gospodarcze (głównie odwodnienia, wylesianie, zabudowania) naturalna zdolność retencyjna środowiska przyrodniczego została znacznie zmniejszona. A im mniejsza jest ta zdolność, tym większa jest zmienność przepływów w ciekach, większe wahania zwierciadła wód gruntowych i częstsze występowanie powodzi i susz. W interesie i środowiska przyrodniczego, i gospodarki narodowej jest zatem odbudowa zdolności retencyjnej obszarów rolnych, leśnych i miejskich poprzez działania zwiększające zasoby wodne oraz poprawę ich jakości. Działania te nazwano małą retencją.

Początkowo mała retencja była utożsamiana z retencjonowaniemwody w małych zbiornikach retencyjnych budowanych na potrzeby rolnictwa. Obecnie pojęcie to obejmuje kompleks działań technicznych, agrotechnicznych, planistycznych, których celem jest zwiększenie zdolności retencyjnej obszaru, wydłużenie obiegu wody poprzez spowolnienie odpływu wody opadoweji ograniczenie parowania wody. Mała retencja jest retencją niesterowalną, co oznacza, że nie może być ona na bieżąco regulowana i dostosowywana do aktualnej sytuacji meteorologicznej oraz do chwilowych potrzeb poprzez zwiększenie lub zmniejszenie objętości magazynowanej wody.

Woda może być retencjonowana jako powierzchniowa w ciekachi małych zbiornikach wodnych, jako podziemna w warstwach wodonośnych i jako woda glebowa w strefie aeracji. Woda opadowa może być też zatrzymywana w postaci retencji krajobrazowej (siedliskowej) w obniżeniach terenowych.

Retencja powierzchniowa umożliwia bezpośredni pobór wody docelów gospodarczych (nawodnieńrolniczych, zaopatrzenia w wodęgospodarstw). W podobny sposóbmogą być wykorzystywane wodygruntowe. Natomiast wilgoć glebowai płytkie wody gruntowe są podstawowymi zasobami wodnymi, które wykorzystuje roślinność naturalna i uprawy rolnicze. Małe zbiornikii obszary podmokłe nie tylko zwiększają biologiczną różnorodność krajobrazu, lecz także poprawiają jakość wody, przechwytując spływającez pól związki biogeniczne. Objętość wody zatrzymanej w glebie i płytkich warstwach wodonośnych wraz z dużą liczbą małych zbiorników wodnych oraz budowli piętrzących i właściwą strukturą użytkowania gruntów (układ pólornych, użytków zielonych, lasów, zadrzewień, mokradeł i torfowisk) ogranicza niekorzystne skutki suszatmosferycznych. Urządzenia małej retencji mogą też ograniczać skutki wezbrań przy występowaniu opadów o średnim natężeniu. Przydużych i długotrwałych opadach rola małej retencji jest niewielka.

Uwaga! Zapraszamy na wspaniałą wyprawę tropem wody cenniejszej od złota!

ODWIEDŹ TEŻ STRONĘ www.cenniejszaodzlota.pl