Marian Zacharski. James Bond PRL-u

Został zwerbowany jeszcze w trakcie studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po przeszkoleniu miał zostać tzw. nielegałem, czyli szpiegiem podszywającym się pod zwykłą osobę. Gdy w 1975 roku wyjechał do Kalifornii, występował tam pod przykrywką pracownika firmy POLAMCO i zajmował się sprzedażą maszyn dla przemysłu lotniczego.

Tajemnice wojskowe na sprzedaż

Tak naprawdę miał za zadanie zdobywać wojskowe tajemnice Amerykanów. Na celownik wziął amerykańskiego inżyniera związanego z przemysłem zbrojeniowym, Williama Bella. Został jego sąsiadem, a wkrótce również przyjacielem i powiernikiem. Bell po śmierci syna i rozwodzie tonął w długach, więc szybko dał się namówić do współpracy. W ciągu 4 lat otrzymał 110 tys. dolarów oraz złote monety warte ok. 60 tys. dolarów. Dzięki tej znajomości Zacharski zdobył dokumentację techniczną m.in. rakiet przeciwlotniczych typu Hawk, szczegóły elektroniki wykorzystywanej w samolotach niewykrywalnych dla radarów, bombowcach strategicznych B1 czy samolotach bojowych F-14, F-15, F-16, F-18. Wywiad PRL dostał też od Zacharskiego plany pocisków rakietowych Phoenix i Patriot oraz systemu sonarowego dla okrętów podwodnych. Informacje, które przekazał, warte były miliardy dolarów.

PRZECZYTAJ: Szklana kabina nad przepaścią. Rozrywka tylko dla odważnych

Bohater w UOP

Sam Zacharski został w 1981 r. zdemaskowany przez Jerzego Korycińskiego, Polaka pracującego w ONZ. FBI, poinformowane przez Korycińskiego, na spotkanie z polskim szpiegiem wysłało Bella z założonym podsłuchem. Zacharski trafił do więzienia w Memphis, w którym miał spędzić resztę życia. Nie dał się złamać Amerykanom, choć oferowali mu wolność za zdradzenie znanych mu tajemnic. W 1985 r. władze PRL zdecydowały się wymienić Zacharskiego oraz 3 innych szpiegów na 25 agentów wywiadu amerykańskiego więzionych w krajach komunistycznych. W Polsce został uznany za bohatera i odznaczony medalami za zasługi dla państwa. Zajął się szkoleniem kolejnego pokolenia agentów, a oprócz tego był szefem Peweksu. Po zmianie ustroju pozytywnie zweryfikowany pułkownik Zacharski rozpoczął pracę jako szef wywiadu UOP, ale po protestach niektórych amerykańskich polityków, m.in. Zbigniewa Brzezińskiego, złożył rezygnację z tego stanowiska. Został jednak doradcą ówczesnego szefa UOP Gromosława Czempińskiego. Po zmianie rządów, w 1989 roku, został zmuszony do wyjazdu z Polski. Obecnie mieszka w Szwajcarii, ale kilkakrotnie wracał do kraju, żeby promować swoje książki.