Mój mąż jest dusigroszem

Skąpstwo partnera to cecha, która zatruwa życie, pozbawia wszelkich przyjemności i potrafi kompletnie odebrać radość życia.

MĄŻ NIE TYLKO W KIESZENI

Skąpstwu często towarzyszy np. lęk, wynikający z braku poczucia bezpieczeństwa, a także nieumiejętność korzystania z życia. Bycie skąpym oznacza nie tylko nadmierną oszczędność pieniędzy, ale i nieumiejętność dzielenia się ciepłem, miłością, swoim czasem. Sknera chce zachować wszystko dla siebie. Jest powściągliwy np. w chwaleniu kogokolwiek. Lubi kontrolować i reglamentować. Osoby będące partnerami skąpców są pozbawione możliwości dzielenia się z nimi swoimi radościami. Uczą się więc przez lata ukrywać, nie tylko kupione rzeczy, ale np. spotkania z przyjaciółmi czy inne, bezproduktywne zdaniem skąpca, zajęcia. Bardzo często partnerzy skner mają poczucie winy z powodu nie tylko "niepotrzebnych" zakupów, ale i oszukiwania męża skąpca. Z czasem zapominają, że to on nie dał im wyboru.

ROZMOWA KONTROLOWANA

Z ludźmi skąpymi bardzo trudno dyskutować, ponieważ wychodzą z założenia: ja wiem lepiej. Uważają, że to otoczenie ma się do nich dostosować. Dlatego argumenty, których używają osoby dyskutujące ze skąpcami - np. "te buty, chociaż nie niezbędne, sprawią mi radość" - są niestety nieskuteczne. Dla kogoś, kto jest sknerą, czerpanie przyjemności z posiadania butów jest kompletnie niezrozumiałe. Jeśli więc będziesz starać się wykazać sens towarzyszący jakiemuś zakupowi, skąpiec i tak dowiedzie, że tego sensu nie ma. Lepiej więc używać argumentów odwołujących się do korzyści, jakie mógłby odnieść skąpiec. Np. zależy ci na moim dobrym samopoczuciu? - nie krytykuj tego, że sobie coś kupiłam. Albo: Chcesz, żebyśmy miło spędzili razem czas? - wyjdźmy do kawiarni.

ŚWIATEŁKO W TUNELU

Zdarza się, że ludzie, którzy byli skąpi w stosunku do swoich partnerów czy dzieci, nie są już tacy w stosunku do wnuków. Wtedy, często nieoczekiwanie dla samych siebie, przekonują się, jak wiele można zyskać w zamian. Jest to dla nich szansa uświadomienia sobie, że dzięki poluzowaniu dotychczasowych zasad zyskują coś niewspółmiernie wartościowszego od wkładu.

Jeśli jednak przemiana związana w wnukami nie nastąpiła, a jakiekolwiek próby przekonania partnera do zrozumienia twoich potrzeb nie przynoszą rezultatu, zastanów się, czy w ogóle warto nadal poddawać się tyranii niereformowalnego sknery. Pomyśl, czy powody, dla których zaciskasz zęby, pozbawiając się wielu drobnych przyjemności decydujących o radości życia, faktycznie są tego warte.

Tatiana Ostaszewska-Mosak, psycholog:

Skąpstwo to dużo głębszy problem niż się zwykle wydaje. Bardzo często sknera jest osobą, która nie tylko nieustannie zaciska pasa, ale również nie potrafi dzielić się uczuciami i po prostu cieszyć się życiem. Dlatego oduczenie się skąpstwa to trudny proces.