Nie daj się nowotworom

Polski pacjent ma dużo mniejsze szanse na przeżycie 10 lat po zdiagnozowaniu nowotworu niż chory w krajach Europy Zachodniej. Wynika to m.in. z mniejszej dostępności do nowoczesnych metod leczenia, np. do nowych, często bardzo drogich, leków onkologicznych. Jednak główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest późne rozpoznanie choroby. Wykrycie zmiany nowotworowej na wczesnym etapie rozwoju umożliwia często pełne wyleczenie. Dlaczego? Radykalny zabieg chirurgiczny i leczenie uzupełniające pozwalają na wyeliminowanie wszystkich komórek nowotworowych z organizmu.

Nie lekceważ badań

Świadomość konieczności wczesnego wykrywania chorób nowotworowych jest coraz większa, ale to wciąż za mało. Niektóre badania przesiewowe, jak cytologia, mammografia, kolonoskopia, są od lat finansowane ze środków publicznych. Niestety, w Polsce nie stosuje się powszechnie badań przesiewowych, wykrywających wiele innych nowotworów. Dlatego do listy badań warto dopisać m.in. USG tarczycy, prześwietlenie płuc, test PSA (mężczyźni), USG jajników (kobiety).

Czynniki ryzyka

Do powstawania nowotworów prowadzą zmiany zachodzące w komórkach. To efekt uszkodzenia genów. Defekty są wynikiem działania licznych czynników rakotwórczych, czyli substancji odpowiedzialnych za wywoływanie wzrostu komórek nowotworowych. Do tych najbardziej znanych należą:

- palenie papierosów,

- nadużywanie alkoholu,

- złe nawyki żywieniowe (tłusta, wysokokaloryczna dieta, uboga w witaminy i minerały oraz w błonnik),

- wiek (wzrost zachorowań jest zauważalny po 50. roku życia)

- nadwaga i otyłość,

- brak ruchu,

- nadmierny stres,

- nadmierne opalanie,

- częsty kontakt z toksycznymi substancjami, np. w pracy,

- niektóre wirusy,

- uwarunkowania genetyczne (dotyczy to zwłaszcza raka jajnika i piersi u kobiet, raka prostaty u mężczyzn, raka żołądka).

Alarmujące sygnały

W przypadku wielu nowotworów już we wczesnym okresie mogą pojawić się sygnały świadczące o tym, że w organizmie dzieje się coś złego, np.:

- obniżenie sprawności organizmu,

- duży spadek wagi w krótkim czasie,

- utrzymujące się dłużej niż 3 tygodnie zaburzenia trawienne,

- wymioty z krwią,

- śluz lub krew w stolcu,

- krew w moczu,

- długo utrzymujące się bóle,

- kaszel trwający dłużej niż 3-4 tygodnie i przedłużająca się chrypka,

- brodawka lub znamię na skórze zmieniające swój wygląd i barwę, krwawiące zmiany,

- każda nowo powstająca zmiana na skórze, zwłaszcza w miejscach ciała wystawionych na nasłonecznienie,

- krwisty wyciek z pochwy między miesiączkami, po stosunku lub w okresie przekwitania,