Pogodynka z pazurem czyli dziki synoptyk

Na naszym podwórku, niekiedy tuż za oknem, mamy jawnych agentów analizujących ciśnienie, funkcjonujących jako żywe barometry, śledzących wilgotność w charakterze biologicznych higrometrów i mierzących temperaturę zmysłem zastępującym słupki rtęci. Trzeba ich tylko przyłapać i rozpracować.

Skrzeczy, że usiecze
Zbliżającą się ulewę wiele zwierząt wyczuwa jeszcze zanim na niebie pojawi się pierwszy obłoczek. Wróbel, dyżurny zaokienny meteorolog, przed deszczem jest napuszony i milczący, Ćwierka z rzadka siedząc na ziemi lub kąpie się w piasku. Po przeanalizowaniu tych zróżnicowanych przeddeszczowych zachowań wróbla, będzie można kiedyś przewidzieć nasilenie i długość opadów. Kury przewidują opady z dobowym wyprzedzeniem. Dzień przed deszczem dziobią aż do zmroku, nie pozwalając sobie na leniuchowanie.

Deszczowy poranek zwiastuje niespokojny sen psa. Kot często zasypia przed ulewą z łapką na pyszczku lub tuż przy ścianie. Najbardziej znany z dzikich synoptyków, jaskółka, przed deszczem gwałtownie obniża loty. Ma to związek ze zmniejszeniem pułapu lotu owadów, których skrzydła przy niskim ciśnieniu nie mają wystarczającej siły nośnej by unieść je wysoko.

Przed ciepłymi ulewami dżdżownice opuszczają swoje podziemne środowisko, by wkrótce wpełznąć w rozmiękłą glebę. Deszcz jest wtedy pewny jak amen w pacierzu. Pierścienica czuje deszcz, można powiedzieć na całej rozciągłości. Zwiastunem ulewy jest też żuk gnojowy, który przed deszczem wychyla się z kryjówki za dnia, a także żaba, która koncertuje, mimo, że akurat nie ma godów

 

Znaki nie bylejakie
Motyl rusałka pokrzywnik wie o burzy i deszczowej nawałnicy na kilka godzin przed wieloma owadami, kiedy ciśnienie drgnęło zaledwie nieznacznie. Wskazówką zbliżającego się deszczu jest nieobecność, bardzo zwykle aktywnej rusałki, na łące. Pszczoły na długo przed deszczem nie opuszczają swojego roju, a jeśli decydują się na loty, to tylko na takie o rzut beretem od ula. Za to ważki na długo przed deszczem formują powietrzne desanty. Chmara ważek to zwiastun ulewy albo burzy.

Jeśli komar zachowuje się niespokojnie, czyli jest niemożliwym do przepędzenia natrętem, słońce wzejdzie nazajutrz na bezchmurnym niebie. Wróbel, który ćwierka jak najęty mimo zachmurzenia, wkrótce wypłoszy chmury swoim jazgotem. Jeżeli razem z wieloma innymi wróblami tapla się w dopiero co powstałej kałuży, to znak, że deszcz przeleciał i tyle będziemy go widzieli. Pająk zapamiętale tkający pajęczynę tka piękną pogodę, za to siedzący niemrawo zwiastuje deszcz. Bardzo konkretną wskazówką jest zrywanie pajęczyny. Pająk robi to uprzedzając zbliżającą się wichurę i nie myli się, choćby póki co powiewał ledwie zefirek.

Roje małych much wpadające do nosa i oczu zwiastują co najmniej dobę dobrej pogody. W perspektywie posuchy ślimaki trzymają się gleby, a przed deszczem przeciwnie, mozolnie wspinają się na drzewa, im wyżej, tym większe będą kałuże. Piskorz, noszący przydomek rybiego barometru, podczas spadków ciśnienia ustawia się pionowo pod powierzchnią wody i haustami łyka powietrze. W czasach kiedy barometr był luksusem ziemiaństwa, chłopi trzymali w beczkach z wodą małe piskorze ostrzegające o deszczu. Dzisiaj właściciele akwariów mogą czerpać takie same informacje od pionizującej się przed deszczem rybki, kiryska pandy.

Zmiany pogody na gorszą zwiastują zające, które skubią rośliny o poranku zamiast siedzieć pod miedzą i cicho chwalić słoneczny dzień. Na długo zanim ucichnie wiatr, ptaki przestają się porozumiewać i szukają schronienia. Tak są wzburzone przed burzą, że milcząc powiedzą wnikliwym obserwatorom dużo na temat pogody.

 

Omen a meteo
* Jeśli stado owiec zwraca się w stronę wiatru, będzie piękna pogoda, jeżeli baran ustawia się zadem do wiatru, wkrótce będzie lało;

* przed deszczem wrony, szpaki i skowronki w pośpiechu lecą na pola i żerują;

* donośne krakanie wrony wieczorem zwiastuje deszcz następnego ranka, za to głośnym krakaniem od rana wrona obwieszcza pogodę;

* jeśli sroki budują gniazda wysoko, lato będzie pogodne, jeśli nisko, będzie deszczowe;

* przed burzą czaple i żurawie gwałtownie wznoszą się znad wód;

* burzę zwiastuje krzyk sowy i długie przerwy między kuknięciami kukułki;

* bocian, który wybrał się na spacer po polu wzgardzając podmokłą łąką, zwiastuje deszcz, podobnie jak kura kąpiąca się w piasku i kaczki kwaczące głośniej niż zwykle;

* kogut piejąc wieczorem obwieszcza, że kolejny dzień będzie słotny;

* ropucha wychodzi z kryjówki przed deszczem;

* rzekotka drzewna wspina się tym wyżej, im niższe jest ciśnienie;

* jeśli dzikie kaczki schodzą z wody na ląd, będzie deszcz;

* pojawianie się pliszki wczesną wiosną nad wodą zwiastuje odwilż i definitywny koniec zimy;

* wróble milczące dłużej niż do połowy lutego to znak, że wiosna będzie spóźniona, kąpiące się zimą w kałużach wróżą długotrwałą odwilż;

* jeśli indyk odzywa się podczas chłodu, wkrótce nastąpi ocieplenie. Podfruwając z rana zwiastuje ładną pogodę.