Wizerunek długowłosego pięknego Jezusa, znany nam z ołtarza kościoła Santa Pudenziana w Rzymie i z wielu świętych obrazków, pochodzi z czasów bizantyńskich (IV rok naszej ery) i został wymyślony. Podobnie jak często odtwarzany Jezus z całunu turyńskiego. Jak zatem naprawdę wyglądał Jezus?
- Uczeń apostoła Jana, święty Ignacy Antiocheński, który znał Chrystusa od dziecka, napisał, że był brzydki i niski - wyjaśnia ks. Zbigniew Sobolewski.
Jak wiemy z Biblii, Jezus urodził się w żydowskiej rodzinie. Miał ciemne włosy i ciemną karnację skóry. Tak wyglądał przeciętny Żyd w tamtych czasach, co opisuje Marek Ewangelista. Z kolei z Ewangelii św. Łukasza dowiadujemy się, że Jezus często gubił się rodzicom, którzy w tłumie nie mogli go odnaleźć. - A to by znaczyło, że wyglądał bardzo przeciętnie - mówi ks. Sobolewski. Jako stolarz Jezus był zapewne umięśniony, miał mocarne ramiona i ręce. Jak pisze w listach św. Ignacy Antiocheński, miał krótkie włosy i lekki zarost, nosił tunikę z krótkimi rękawami i sandały rzymianki.
A co na to uczeni? Brytyjski antropolog Richard Neave (79 l.) stworzył model typowego Galilejczyka na podstawie czaszek i kości znalezionych w tamtym regionie. I model ten idealnie pasuje do obrazu Mojżesza na ścianach synagogi z Dura Europos w Syrii (III w). Wniosek? Żydowski mędrzec bardziej przypomina prawdziwego Jezusa niż bizantyński wizerunek, który przez wieki był obowiązującym standardem.
Zobacz też: Islamiści porwali księdza. Chcą go ukrzyżować w Wielki Piątek! [ZDJĘCIE]