Sakramenty Wielkiego Czwartku
Św. Jan Paweł II napisał, że „Eucharystia nie jest jednym z wielu cennych darów, jaki Kościół otrzymał od Chrystusa, swojego Pana, ale jest darem największym, ponieważ jest to dar z własnej osoby Chrystusa w jej świętym człowieczeństwie; jest to też dar Jego dzieła zbawienia. Eucharystia jest najbardziej wzniosłą modlitwą Kościoła”. Ojciec Święty nauczał, że Jezus Chrystus prawdziwie obecny pod postaciami eucharystycznymi jest mocą dla nowego życia, dlatego eucharystia jest ukoronowaniem chrześcijańskiego życia.
„To czyńcie na moją pamiątkę”
Eucharystia (z greki eucharistia – dziękczynienie) jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy. Tekst konsekracji to słowa wypowiedziane przez Jezusa do uczniów: „To jest Ciało moje” i: „To jest kielich Krwi mojej”. Będąc sakramentem wieńczącym wtajemniczenie chrześcijańskie eucharystia uobecnia Misterium paschalne, mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa oraz zesłanie Ducha Świętego. Eucharystia nazywana jest też Najświętszą Ofiarą, Komunią Świętą, Ciałem Chrystusa, Krwią Chrystusa lub Ucztą Pańską.
CZYTAJ TAKŻE: Przewodnik duchowy: Droga Jezusa na krzyż
Kapłaństwo to sakrament, który powstał w związku ze sprawowaniem sakramentu Eucharystii. Nadaje on władzę uświęcania, tj. udzielania innych sakramentów, takich jak chrzest, rozgrzeszenie czy konsekracja chleba i wina. Kapłan to człowiek, który dzięki sakramentowi buduje pomost pomiędzy doczesnością a wiecznością. Poprzez święcenia wchodzi w wewnętrzną komunię z Jezusem, czyli emocjonalnie i intencjonalnie się z nim utożsamia.
Trzy wielkie zadania
Kapłani wypełniają trzy wielkie zadania: nauczania, uświęcania i rządzenia. Te zadania są działaniami zmartwychwstałego Jezusa. Budzą wiarę, gromadzą ludzi wokół niej, tworząc przez to jedność Kościoła, oraz prowadzą do zbawienia.
Tajemnica obrazu Leonarda da Vinci
Z Wielkim Czwartkiem nierozerwalnie związane jest spotkanie Jezusa z uczniami w wieczerniku. To nim inspirował się Leonardo da Vinci, malując „Ostatnią wieczerzę”. Fresk znajduje się w refektarzu (jadalni) klasztoru Dominikanów przy bazylice Santa Maria delle Grazie w Mediolanie. Malowidło wykonano na zamówienie księcia Mediolanu Ludwika Sforzy w XV w. między rokiem 1494 a 1498. Fresk Leonarda ukazuje moment, kiedy Jezus powiedział: „Jeden z was mnie zdradzi”. Oblicza i gesty apostołów wyrażają odczucia, jakich doznali pod wpływem tych słów. Są to zdziwienie, oburzenie, szok. Malarz umieścił wszystkie postaci, 12 apostołów i Jezusa, przy jednym boku długiego stołu. Judasza, umiejscowił między Andrzejem i Piotrem, po lewej stronie fresku. Zza pleców Judasza wyłania się dłoń trzymająca nóż skierowany do góry, co wskazuje na gotowość zadania ciosu lub groźbę. Czy należy do Piotra, którego dłoni nie widać? To zagadka. Po dokładnym zbadaniu kąta nachylenia ręki i wykręcenia dłoni okazało się, że ta pozycja złamałaby kości Piotra.