Przewodnik duchowy: Wielkanoc – zwycięstwo nad grzechem i śmiercią

Wielkanoc określana jest również jako Wielka Niedziela lub Zmartwychwstanie Pańskie i upamiętnia dzień, w którym Chrystus powstał z martwych. Wielkanoc poprzedza Triduum Paschalne, podczas którego przeżywamy mękę, śmierć i zmartwychwstanie Syna Bożego. Rozpoczyna się ono Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, a kończy w Wielką Niedzielę, która jest kulminacyjnym momentem całych świąt i największym świętem w całym roku liturgicznym.

Dobra nowina – Chrystus zmartwychwstał

W tradycji polskiej celebrację Niedzieli Wielkanocnej rozpoczyna odbywająca się wczesnym rankiem msza św. zwana rezurekcją. To uroczyste nabożeństwo w Kościele katolickim połączone jest z procesją rozpoczynającą się przy Grobie Pańskim, która ma radosny charakter. Chrześcijanie obwieszczają światu Dobrą Nowinę o zmartwychwstaniu Jezusa – symbolu zwycięstwa nad grzechem i śmiercią.

Święto ruchome

Wielkanoc to najstarsze święto chrześcijańskie. Na początku obchodzone było w dniu żydowskiej Paschy. Od soboru nicejskiego w 325 r. datę świętowania cudu, jakim było zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, ustalono na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca. Mieści się w przedziale pomiędzy 22 marca a 25 kwietnia, ale nie ma stałej daty, dlatego określane jest jako święto ruchome.

Św. Jan Paweł II: „Zostań z nami Panie!”

W tym trudnym, a jednak podniosłym i uduchowionym, czasie nie zapominajmy o nauce naszego papieża św. Jana Pawła II. W orędziu wielkanocnym „Urbi et orbi” (łac. „miastu [Rzymowi] i światu”) z 2005 r. Ojciec Święty przypomina, że Jezus żyje, zmartwychwstał i jest obecny w naszym życiu przez Eucharystię. Jest w naszych radościach i cierpieniach i pragnie opiekować się nami. To w Jego bliskości odnajdujmy pokrzepienie, sposób na przezwyciężanie samotności, pomoc w znoszeniu cierpienia. On daje nam siłę, by po trudnym czasie znów wyruszyć w drogę… W obliczu tragedii, jaką jest epidemia koronawirusa, jakże prawdziwe i aktualne są słowa św. Jana Pawła II wygłoszone w jego ostatnim orędziu wielkanocnym.

„Zostań z nami Panie!” – ostatnie wielkanocne orędzie „Urbi et orbi“ św. Jana Pawła II (fragmenty)

(…) „Słowo i Chleb Eucharystii, tajemnica i dar paschalny, pozostają przez wieki jako nieustanna pamiątka męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa! Dzisiaj, w Święto Zmartwychwstania, my także powtarzamy z wszystkimi chrześcijanami na świecie: Zostań z nami, Jezusie, ukrzyżowany i zmartwychwstały! Zostań z nami, wierny Przyjacielu i pewna Ostojo dla ludzkości kroczącej drogami czasu! (…) Ty, Chlebie życia wiecznego, nasyć człowieka głodnego prawdy, wolności, sprawiedliwości i pokoju!

(…)Zostań z nami, Chlebie życia wiecznego, łamany i dzielony pomiędzy współbiesiadników: obdarz i nas siłą potrzebną do wielkodusznej solidarności z rzeszami, które jeszcze dzisiaj cierpią i umierają z nędzy i głodu, są dziesiątkowane przez śmiercionośne epidemie czy padają ofiarami straszliwych klęsk naturalnych. W mocy Twojego Zmartwychwstania niech i oni staną się uczestnikami nowego życia.

Potrzebujemy Ciebie, zmartwychwstały Panie, także i my, ludzie trzeciego tysiąclecia! Zostań z nami teraz i po wszystkie czasy. Spraw, by materialny postęp ludów nigdy nie usunął w cień wartości duchowych, które są duszą ich cywilizacji. Prosimy Cię, wspieraj nas w drodze. W Ciebie wierzymy, w Tobie pokładamy nadzieję, bo Ty jeden masz słowa życia wiecznego (por. J 6, 68). Mane nobiscum, Domine! Alleluja!”.