M arabut to podobno największy okaz z rodziny bocianowatych. Naturalnym środowiskiem dla marabuta afrykańskiego są sawanny Afryki Zachodniej i Wschodniej, a dla marabuta indyjskiego - obszary Azji Południowo-Wschodniej. To dość duże ptaszyska. Dorosły osobnik może osiągnąć wysokość 1,5 metra i wagę nawet do 10 kg (tyle co dwa orły). Charakterystyczną cechą marabuta jest masywny, cielisty krawat zwisający pod dużym dziobem. To worek gardłowy, który nadyma się powietrzem, gdy ptak jest zadowolony. A taki stan nie zdarza się zbyt często.
Marabut uważany jest za ptaka złośliwego i agresywnego. Jest padlinożercą. Gdy pokarmu zabraknie, bez skrupułów pałaszuje inne ptaki i mniejsze kręgowce, zostawiając po nich jedynie kości. O pożywienie w trudnych warunkach musi zaciekle walczyć z innymi zwierzętami. Pokaźne gabaryty ptaszydła ułatwiają mu zdobycie jedzenia. A szybkie i skuteczne rozszarpywanie mięsa umożliwia mu długi, nawet na 30 cm, klinowaty, twardy dziób.
Zobacz: Super Fokus: Albatros - żywy szybowiec
Marabut z powodzeniem przebywa duże odległości, wzbijając się nawet na 5 km ponad ziemię. Jak to możliwe? Ptak ten elegancko szybuje dzięki dużej rozpiętości skrzydeł (dochodzą do 2,5 metra) i charakterystycznej technice lotu z głową wtuloną między łopatki. Na razie marabut nie jest gatunkiem zagrożonym. Choć jeszcze do niedawna niezwykle delikatne piórka tego brzydala zdobiły damskie kapelusze i wachlarze. Pióra były też wykorzystywane do budowy podstawowego narzędzia niezbędnego w kryminalistyce - pędzla daktyloskopijnego.
ZAPISZ SIĘ: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail