Super Historia: Agentka gestapo w AK

2014-08-04 17:41

Blanka Kaczorowska naiwnie uwierzyła mężowi, że współpraca z gestapo to jedyny sposób na dotarcie do Hitlera. Ze szpiega AK stała się jednak świadomą agentką gestapo, a później agentką SB.

Najnowsze z działu

A gdybyście tak tej zimy wspólnie zanurzyli się w magii… immersji?

Tego jeszcze nie było

Odkryłam sposób, jak mieć dostęp do wszystkich filmów świątecznych na Netflixie! Tajne kody, dzięki którym oglądam najlepsze filmy świąteczne dostępne na Netflixie

Potrawy bożonarodzeniowe

Święta bez marnowania żywności. Jak przechowywać i wykorzystać świąteczne smakołyki?

Porządki

Dodaj dwie łyżeczki do wody i umyj szybę kominkową. Prosty sposób na to, jak wyczyścić szybę z sadzy

Boże Narodzenie 2024

Najpiękniejsze życzenia świąteczne. Wyślij je bliskim 24 grudnia, a dadzą im więcej radości niż prezenty. Życzenia bożonarodzeniowe

Blanka Kaczorowska (ur. w 1922) do AK trafiła jako 19-latka. Doceniono jej odwagę i znajomość języka niemieckiego. Na początku 1942 roku jako "Sroka" została członkinią grupy operacyjnej "H", którą kierował jej przyszły mąż Ludwik Kalkstein. Ślub wzięli w listopadzie tego samego roku.

Kolegów na śmierć

Jako "V-98" wspólnie z mężem i Eugeniuszem Świerczewskim zaczęła współpracę z gestapo. Kalkstein miał ją przekonać, że to jedyny sposób na dotarcie do Hitlera i zabicie go. Blanka szybko jednak stała się ważną agentką nazistów. Trójka zdradzieckich AK-owców ujawniła wiele struktur podziemia, skazując kolegów na okrutną śmierć. Najhaniebniejszego czynu dopuścili się, wydając Niemcom w czerwcu 1943 roku dowódcę AK - gen. Stefana Grota-Roweckiego.

Za zdradę i kolaborację z nazistami Blankę skazano w marcu 1944 roku na karę śmierci. Nie wykonano jej, bo Kaczorowska była wtedy w zaawansowanej ciąży z Kalksteinem, co dało jej czas na ucieczkę. Gestapo ukryło ją, a poród miał się odbyć w jednym z niemieckich szpitali. W 1945 roku Blanka rozwiodła się z Kalksteinem.

Z gestapo do SB

Po wojnie wróciła do Polski, a jej przeszłość zaczął sprawdzać Główny Zarząd Informacji WP i Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). Dzięki wsparciu Włodzimierza Sokorskiego, ministra kultury i sztuki, została asystentką w Państwowym Instytucie Badania Sztuki Ludowej i Folkloru. Chciała wykorzystać stanowisko, by zdobyć paszport i uciec z kraju. Ten ruch zablokowało MBP. Została aresztowana i skazana na dożywcie (1953 r.). Wyrok zmniejszono finalnie do 10 lat, ale ostatecznie wyszła po pięciu. Później do 1972 roku jako "Katarzyna" współpracowała z kontrwywiadem Służb Bezpieczeństwa. Jeszcze w więzieniu donosiła na współwięźniarki. Polskę opuściła w 1975 roku. Pojechała do Francji, gdzie z "chronicznymi stanami depresyjnymi" zamknięto ją w szpitalu psychiatrycznym. Męczyły ją nocne koszmary. W jednym z wywiadów przyznała, że jest bardzo nieszczęśliwa, a za jej błędy zapłacił również jej syn, który nie mógł ukryć przeszłości rodziców. Zmarła we Francji w 2004 roku. Nie wiadomo, gdzie jest pochowana.

ZAPISZ SIĘ: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail