Pierwszą przygodę miłosną Casanova przeżył w wieku 12 lat z Bettiną, córką dyrektora szkoły w Padwie, do której uczęszczał. Rozwiązłe i awanturnicze życie, z którego później zasłynął, rozpoczął jako 17-letni młodzieniec. Wkrótce spotkał Francuzkę Henriettę, największą miłość swego życia. Romans trwał zaledwie pół roku, a zdradzona kochanka go opuściła, pozostawiając napisaną diamentem na szybie wiadomość "Henriettę też zapomnisz".
Życiorys Casanovy
Przez następne prawie 40 lat wenecki awanturnik i hazardzista przemierzał Europę. Po drodze zdobywał i tracił fortuny, pojedynkował się, był przyjmowany na najświetniejszych królewskich dworach, czasem musiał szukać schronienia w burdelach. Nieprawdopodobne przygody, hazard, seks, skandale i pojedynki towarzyszyły mu przez całe życie. W Polsce pojedynkował się z zazdrosnym o kochankę Ksawerym Branickim, "Kochałem kobiety do szaleństwa" - wyznał w swoich pamiętnikach. Gdziekolwiek się pojawił, bez trudu znajdował kobiety gotowe do miłości. Napisał o sobie: "Nie jestem ani czuły, ani szarmancki, ani patetyczny. Jestem namiętny". I może to najbardziej pociągało jego kochanki. Podobno uwiódł 122 kobiety, zarówno wysoko urodzone damy, jak i pokojówki, zakonnice czy aktorki. Wiele razy wykręcał się od małżeństwa, czasem po prostu w pośpiechu opuszczając miasto. Niektórym dawnym kochankom znajdował nawet mężów.
Casanova nie tylko kobiety kochał do szaleństwa. Prawdopodobnie był biseksualny, został nawet wyrzucony ze studiów za seks z seminarzystami. O jego romansach z mężczyznami świadczą odnalezione kartki, które prawdopodobnie były tytułami rozdziałów usuniętych z jego pamiętnika: "Moje miłostki z Kamilem (w więzieniu)", "Moja miłość do chłoptasia księcia d'Elboeuf", "Pederastia z X. w Dunkierce", "Pederastia z Bazinem i jego siostrami".