W mieszkaniach seniorów znajdują się bardziej i mniej niebezpieczne miejsca. Jeśli nie mamy środków na to, aby wyeliminować wszystkie zagrożenia, zacznijmy od tych najbardziej oczywistych.
PODŁOGA
Dywaniki i dywany
Wszelkie dywany i dywaniki stanowią potencjalne zagrożenie. Można zostawić jeden, czy dwa, w miejscu, gdzie senior czyta lub ogląda telewizję, ale te znajdujące się przy wyjściach i wejściach do pomieszczeń muszą zniknąć. Zawadzenie o nie i upadek tam, gdzie znajdują się rogi ścian może być bardzo niebezpieczny. W łazience trzeba się pozbyć chodniczków sprzed wanny i sedesu. Poza tym, że można się o nie potknąć i rozbić sobie głowę o krawędź muszli, są skrajnie niehigieniczne. Zamiast tego można przykleić do podłogi maty do jogi.
Brak progów
Progi pomiędzy pomieszczeniami właściwie nie służą do niczego praktycznego. Progi miały niegdyś uchronić parkiet na podłogach pokoi przed wodą, która z kuchni i łazienki przedostałaby się do korytarza. Są zwykle przybite do podłoża za pomocą gwoździ. Ich usunięcie będzie łatwiejsze, jeśli wcześniej delikatnie podważymy próg od dołu, np. za pomocą zwykłej szpachelki. Będziemy mieli szczęście, jeśli po usunięciu progów znajdziemy pod spodem zakrytą część podłogi. Niestety, najczęściej jest tam przerwa, bez klepki. Klepkę trzeba uzupełnić w taki sposób, żeby miejsce, które znajdowało się pod progiem było na takim samym poziomie jak podłoga. To dość żmudna praca, wymagająca przycinania i ścierania drewnianych listewek, ale to bardzo ważny punkt na mapie mieszkania, które ma być bezpieczniejsze niż do tej pory. Uwaga: Do uzupełnień nie ma sensu kupować klepki, chyba że można gdzieś dostać np. 1 m2.
Usuniecie śliskości
Praktyka dowiodła, że paski antypoślizgowe, czyli najtańszy sposób na zmniejszenie śliskości podłogi w mieszkaniu nie do końca spełniają swoją rolę. Zwróćmy uwagę na to, że im starsza osoba, tym bardziej „froteruje” parkiet, czyli posuwa stopy nie odrywając ich od podłogi. Dla człowieka poruszającego się w ten sposób, paski antypoślizgowe będą czymś, o co będzie się potykał, upadając w przód. Rozwiązaniem znacznie bezpieczniejszym jest jednolita, nieśliska powierzchnia podłogi. Położenie paneli antypoślizgowych lub innej nieśliskiej podłogi, np. z antypoślizgowych płytek, to drogi projekt. Na szczęście istnieją lakiery antypoślizgowe, którymi można pokryć podłogę drewnianą, ale także tę z syntetycznych paneli. Wystarczy jedna warstwa, ale pokrywana lakierem podłoga musi być czysta i lekko przeszlifowana. Można to zrobić ręcznie bardzo drobnym papierem ściernym lub użyć ręcznej elektrycznej szlifierki do drewna. Uwaga: Koszt pokrycia 50 m2 podłóg lakierem antypoślizgowym to ok. 600-700 zł.
ZOBACZ: Jak przygotować się do pobytu w sanatorium
POKOJE
Podwyższenie siedzisk, kanap i łóżka
Wiele upadków seniorów wiąże się z tym, że ciężko jest im zginać kolana i jednocześnie utrzymywać równowagę. Dlatego upadają podczas siadania na głębokim fotelu, niskiej kanapie, czy nawet wchodząc do łóżka. Wszystko to, na czym się siada i kładzie powinno być w mieszkaniu seniora wyższe. O ile? To zależy do wzrostu domowników. Inaczej trzeba będzie ulepszyć ulubiony fotel dziadka, a inaczej ulubioną kanapę babci. Aby podnieść fotel czy kanapę, wystarczy przykręcić do spodów nóg tych mebli drewniane klocki odpowiedniej wysokości. Można w tym celu kupić w sklepie z drewnem prostokątną belkę i pociąć ją w warsztacie meblarskim na stosowne odcinki. Wyższe siedziska sprawiają, że siada się na nich i podnosi łatwiej, nie obciążając przy tym kręgosłupa. Dodatkowo warto kupić sztywne poduszki, dzięki którym będzie można zmniejszyć problem zapadania się w fotelach i na kanapach w dół i w tył. Mając sztywną (ale i wygodną) poduszkę za plecami, o wiele łatwiej wstać.
Półki na wysokości ramion
Wszystkie potrzebne rzeczy powinny być w zasięgu ręki. W dolnych i górnych szafkach regału trzeba zostawić tylko te rzeczy, po które senior sięga sporadycznie, np. pościel czy obrusy. Jeśli dodatkowe półki nie okażą się konieczne, warto pomyśleć o zamontowaniu uchwytów. Nie szkodzi, że są najczęściej chromowane i mają łazienkowy wygląd. Dużo ważniejsze jest bezpieczeństwo. Senior, który przemieszcza się np. od kanapy do okna, powinien mieć się za co złapać gdy się zachwieje. Uwaga: uchwyty muszą być zamontowane mocno, żeby utrzymać napór seniora. Ich koszt to 40 do 100 zł.
Łazienka
Największym przedsięwzięciem w łazience jest wymiana sedesu na wyższy. Poza tym najlepiej byłoby wymienić wannę na prysznic zamontowany na płaskiej powierzchni, czyli bez brodzika. Najtaniej będzie zrobić to z jedną tylko ścianą montowaną, tworzącą kąt prosty ze ścianą łazienki lub po prostu w łazienkowym kącie. Odpadają przy tym jakiekolwiek zasłonki. Prysznic powinien być otwarty, a na ścianach muszą się znaleźć uchwyty. Podłoga prysznicowa nie może być śliska. Nie wystarczy jednak sprawdzać porowatości płytek palcem: muszą to być specjalne płytki, które zalane wodą nie stracą przyczepności. Uchwyty i siedziska montowane w łazience (także np. w przedpokoju) trzeba dostosować do konkretnego użytkownika. W tym celu trzeba zobaczyć, w którym miejscu chciałaby się przytrzymać ściany babcia wędrująca pod prysznic, do umywalki czy wanny.
OŚWIETLENIE
Przedpokój
Zarówno w przedpokój, jak i inne pomieszczenia, powinny być mocno oświetlone, silnymi żarówkami LED o ciepłym odcieniu. Nie warto zmieniać położenia włączników i wyłączników, choć wiele poradników radzi przenieść je niżej. Seniorzy są od dawna przyzwyczajeni do ich położenia, więc sięgają do nich intuicyjnie. W przedpokoju warto zamontować czujnik ruchu włączający światło. Oświetlenie przypodłogowe nie spełnia swojej funkcji w przypadku seniorów o słabym wzroku, ponieważ ich światła osoba krótkowzroczna w silnych okularach do czytania będzie odbierać jako ruchome smugi, a to nie zwiększy pewności jej kroków.
Pokoje
W pokojach poza górnym światłem, powinno być też oświetlenie punktowe. Najbezpieczniejsze są lampy stojące o ciężkiej podstawie. W pokoju dziennym wystarczą dwie lampy: obok kanapy, gdzie czyta babcia i obok fotela dziadka. Nie trzeba natomiast usuwać lampek stołowych z sypialni. Powinny stać na szafkach nocnych po obu stronach łóżka.
Kuchnia
W kuchni należy oświetlić miejsce nad blatem i kuchenką. Do takich prac najlepiej zatrudnić fachowca. Elektryk, za zamontowanie jednego punktu świetlnego, gniazdka lub włącznika żąda od 40 do 100 zł. Niestety, wiąże się to z wykuwaniem w ścianach „tuneli” dla kabli elektrycznych.
Łazienka
Tu wystarczy mocne oświetlenie górne i ruchomy, łatwy w obsłudze kinkiet, który można skierować na wannę.
Ile to kosztuje
*Najprostszy uchwyt łazienkowy 45 cm kosztuje 40 zł, *uchwyt prysznicowy (tworzący kąt prosty) - 100 zł, *uchwyt uchylny (pętelka opuszczana, przydaje się przy sedesie lub umywalce) - ok. 70 zł, *uchwyt kątowy poziomy z płynnym przejściem to ok. 500 zł, *krzesło prysznicowe montowane do ściany - 175 zł, *taboret prysznicowy stojący - 146 zl, *poręcz pod kątem rozwartym do wstawania z wanny - 75 zł, *uchwyt przysedesowy: 110 zł, *uchwyt na przyssawki - 40 zł, *łamany uchwyt z przyssawką - 75 zł, *deska sedesowa wyposażona w zawias wolno opadający, z wycięciem w przedniej części (by sedes spełniał też rolę bidetu), z tworzywa antybakteryjnego to koszt 140 zł.
To się może przydać
- chwytak do podnoszenia przedmiotów (ze szczypcami i magnesem): 60 zł - krotka rampa (podjazd, najazd) dł. 100 cm: 700 zł - system pozwalający wyjść z wanny (z krawędzią przesuwająca się po wannie, na podstawie montowanej do podłogi): 500 zł -bezpieczny kubek z przykrywką: 24 zł -szczotka do mycia stóp (z przyssawkami, przymocowywana do podłogi prysznicowej lub dna wanny): 30 zł -podwyższająca nakładka na sedes: 68 zł -stolik do łóżka: 59 zł -balkonik -chodzik: ok. 130 zł -ambona (na kółkach, z oparciem na klatkę piersiową): 400 zł