Mówisz „szczaw” myślisz „zupa szczawiowa” i obiad u babci w wiosenny lub letni dzień. Trzeba przyznać, że niemal każda babcia miała najlepszy przepis na szczawiówkę i nie wiedzieć czemu, później zupa ugotowana według tej receptury nigdy już nie smakowała tak samo. Nie znaczy to jednak, że nie warto gotować. Za którymś razem zupa szczawiowa z przepisu babci wyjdzie idealna. Ważne są składniki, których użyjemy. Przyda się też trochę kulinarnej intuicji i wiedzy. A szczawiówkę warto jeść, bo jest nie tylko smaczna ale i zdrowa. Podobnie, jak sam szczaw. Trzeba tylko pamiętać o dodaniu do niego składników bogatych w białko. Szczaw to źródło witaminy C. Jest bogaty w potas, fosfor, wapń, i magnez. Jego właściwości doceniono już w starożytności. Rzymianie i Grecy używali go aby złagodzić skutki niestrawności, a także w leczeniu problemów z wątrobą. Na polskie stoły roślina trafiła w średniowieczu i była podawana głównie w zupie. Czyli w tym przypadku niewiele się zmieniło. Do dziś to najpopularniejsze danie ze szczawiu. Ale kwaśne listki znakomicie komponują się się ze smakiem ryb, cebuli, papryki, ziemniaków, mięsa, wieprzowiny, cielęciny, jajek, sałatek, sosów na bazie śmietany i koziego sera. Szczaw doskonale nadaje się także do marynowania. Jeśli surowe mięso obłożysz liśćmi, to po przygotowaniu będzie bardziej miękkie. Mimo, że szczaw ma mnóstwo walorów smakowych i zdrowotnych, to nie wolno jeść go zbyt często. Dlaczego?
NIE PRZEGAP: Niezwykłe miejsce. Raz w roku można odkupić wszystkie grzechy
Zupa szczawiowa. Przepis na zdrowe i pyszne podanie szczawiu
Zupa szczawiowa może być zdrowsza niż sam szczaw. Jeśli jest przygotowana z dobrego przepisu. Wszystko dzięki odpowiedniemu połączeniu składników. Jak pisaliśmy wyżej, szczaw ma mnóstwo właściwości korzystnie wpływających na nasze zdrowie. Nie zmienia to jednak faktu, że roślina zawiera szkodliwy kwas szczawiowy, który absorbuje wapń, co może doprowadzić do odwapnienia kości i zaburzeń kurczliwości mięśni. Ponadto szczawiany mają zdolność odkładania się w nerkach oraz pęcherzu moczowym, co prowadzi do powstawania kamicy moczowej. Dlatego nie powinno się zbyt często jeść samego szczawiu. Najważniejszy jest umiar, a do każdej potrawy z jego wykorzystaniem trzeba dodać składniki bogate w wapń, który ogranicza szkodliwe działanie kwasu szczawiowego. Doskonale wiedziały o tym nasze babcie, które do zupy szczawiowej zawsze dodawały jajko oraz śmietanę. Warto też wiedzieć, że szczawiowa zawiera mnóstwo witamin, mikroelementów i garbników, dlatego jest zalecana przy biegunkach.
ZOBACZ TEŻ: Zabierz rodzinę w Troki. Nawet babcia będzie zachwycona