Nie żyje o. Marian Brudzisz. Redemptorysta z Tuchowa miał 91 lat
W wieku 91 lat zmarł redemptorysta z Tuchowa o. Marian Budzisz. Duchowny urodził się 8 września 1930 roku w Rożnowicach (diecezja tarnowska) i jeszcze przed ukończeniem 18 roku życia złożył pierwszą profesję zakonną. Z zakonem redemptorystów był związany przez prawie 74 lata. Święceń kapłańskich udzielił mu w 1955 roku abp Włodzimierz Jasiński. Po ukończeniu studiów był między innymi nauczycielem historii, geografii, nauki o Polsce i świecie współczesnym oraz biologii w tajnym juwenacie w Braniewie i Łomnicy-Zdroju (1962-65), a potem także w Tuchowie (1965-66). Przez kilkanaście lat kierował biblioteką Wyższego Seminarium Duchownego redemptorystów w Tuchowie.
Następnie pracował w Archiwum Generalnym w Rzymie, zaś w latach 1989–2001 był dyrektorem Biblioteki Akademii Alfonsjańskiej. W 2002 roku powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. Ostatnie kilkanaście miesięcy życia o. Marian Brudzisz spędził w Tuchowie, gdzie zmarł w środę (6 kwietnia). Msza święta pogrzebowa za zmarłego zakonnika rozpocznie w sobotę, 9 kwietnia 2022 r. o godz. 11.00 w sanktuarium Matki Bożej w Tuchowie. Pół godziny wcześniej nastąpi wprowadzenie ciała i różaniec. Poniżej nota biograficzna poświęcona o. Marianowi Brudziszowi, umieszczona na stronie internetowej zakonu redemptorystów.
PRZECZYTAJ: 31-latek pędził do domu i zasnął za kierownicą. Doprowadził do potężnej kraksy [ZDJĘCIA]
- O. Marian Brudzisz urodził się 8 września 1930 roku w Rożnowicach (diecezja tarnowska) z rodziców Wojciecha i Marii z domu Róż. Pierwszą profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1948 roku w Łomnicy-Zdroju, zaś profesję wieczystą 2 sierpnia 1953 roku w Tuchowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 czerwca 1955 roku z rąk abpa Włodzimierza Jasińskiego w Tuchowie. W latach 1956-60 odbywał na KUL studia teologiczne jak również studia z zakresu historii Kościoła oraz kurs archiwistyki kościelnej. Po ich ukończeniu pracował jako duszpasterz w Zamościu (1960-62). Następnie był nauczycielem historii, geografii, nauki o Polsce i świecie współczesnym oraz biologii w tajnym juwenacie w Braniewie i Łomnicy-Zdroju (1962-65), a potem także w Tuchowie (1965-66). Po uzyskaniu tytułu doktora historii pod kierunkiem ks. prof. Mariana Rechowicza, w marcu 1967 r., podjął wykłady z historii Kościoła w WSD Redemptorystów w Tuchowie. Z niezwykłym zaangażowaniem pełnił także funkcję dyrektora seminaryjnej biblioteki, którą organizował na nowo (1967-85). W latach 1970–1980 dostarczał książki teologiczne dla księży i katolików świeckich w Czechosłowacji oraz uczestniczył w przygotowaniu kandydatów do kapłaństwa, organizując tajne święcenia. W latach 1987–89 pracował w Archiwum Generalnym w Rzymie, zaś w latach 1989–2001 był dyrektorem Biblioteki Akademii Alfonsjańskiej, którą zmodernizował. W 2002 r. powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie, gdzie kontynuował badania nad historią Zgromadzenia i pracą redemptorystów wśród Polonii. Współpracował z Instytutem Historii Zgromadzenia Redemptorystów w Rzymie i z „Encyklopedią Katolicką”, a także z Ośrodkiem Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL, który w 2016 roku uhonorował go prestiżową Nagrodą Naukową im. Ireny i Franciszka Skowyrów. Współpracował ponadto z „Polskim Słownikiem Biograficznym” oraz ze „Słownikiem Polskich Teologów Katolickich”. Uporządkował również Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji (kilkunastomiesięczną pracę zakończył w 2014 r.). Jest autorem licznych artykułów i haseł encyklopedycznych poświęconych redemptorystom i polskiej emigracji, zwłaszcza we Francji oraz kilku książek. Kilkanaście ostatnich miesięcy życia spędził w Tuchowie, gdzie zmarł 6 kwietnia 2022.
Podcasty
Playlisty tematyczne
