Nie żyje o. Jerzy Wesołowski. Redemptorysta zmarł w szpitalu w Tarnowie
Redemptoryści przekazali smutną informację. W szpitalu w Tarnowie zmarł o. Jerzy Wesołowski. Zakonnik zmagał się z problemami zdrowotnymi. Z tego powodu tuż przed śmiercią zamieszkał w Tuchowie. Z tym miastem był już wcześniej związany. W 1982 r. to właśnie w Tuchowie o. Wesołowski otrzymał święcenia kapłańskie, których udzielił mu ówczesny ordynariusz tarnowski abp Jerzy Ablewicz. W Tuchowie o. Jerzy Wesołowski pracował też w latach 1993-94. Zakonnik zmarł w wieku 70 lat.
Msza św. pogrzebowa za zmarłego redemptorystę odbędzie się w czwartek, 3 października 2024 r. o godz. 14.30 w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Elblągu. To rodzinne miasto o. Wesołowskiego. Pół godziny wcześniej rozpocznie się różaniec. Poniżej dalsza część artykułu.
Polecany artykuł:
Wypadek śmiertelny pod Tarnowem. Nie żyje 4-letni chłopiec
Kim był o. Jerzy Wesołowski? Nota biograficzna
O. Jerzy Wesołowski urodził się 28 marca 1954 roku w Elblągu z rodziców Jana i Stanisławy zd. Erdmann jako pierwsze z czworga ich dzieci. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości kontynuował naukę w II Liceum Ogólnokształcącym im. K. Jagiellończyka, które ukończył w 1974 roku.
Od wczesnego dzieciństwa związany był z parafią redemptorystów w Elblągu, gdzie przyjął chrzest i bierzmowanie, a także posługiwał jako ministrant. Do Zgromadzenia Redemptorystów wstąpił w 1974 roku. Po ukończeniu nowicjatu w Łomnicy-Zdroju złożył pierwsze śluby zakonne w dniu 15 sierpnia 1975 roku. Śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1981 roku w Tuchowie, gdzie również 13 czerwca 1982 roku z rąk arcybiskupa Jerzego Ablewicza przyjął święcenia prezbiteratu.
Tuż po święceniach został skierowany do Tirocinium w Toruniu. Po jego ukończeniu pracował jako misjonarz w Warszawie (1983-86), Głogowie (1986-88), Toruniu (1988-90), Zamościu (1990-92), Gdyni (1992-93) i Tuchowie (1993-94). Oprócz misji i rekolekcji parafialnych, prowadził również rekolekcje dla kapłanów, a także rekolekcje specjalistyczne dla małżeństw i rodzin. W międzyczasie podjął studia z zakresu teologii pastoralnej na KUL w Lublinie. Od 1994 roku był formalnie członkiem wspólnoty w Grodnie, choć z racji przyjętych prac apostolskich mieszkał doraźnie w Warszawie przy ul. Karolkowej (1994-96).
Następnie został skierowany do Braniewa (1996-2002), zaś w latach 2002-04 był przełożonym domu w Skarżysku-Kamiennej, a także proboszczem tamtejszej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Od 2004 r. kontynuował pracę misjonarza rekolekcjonisty, mieszkając w Warszawie przy ul. Karolkowej (2004-05), Zamościu (2005-08) oraz Bardzie (2008-11). W latach 2011-24 mieszkał w domu zakonnym w Gdyni, gdzie z powodu różnych dolegliwości zdrowotnych ograniczył swoje zaangażowanie duszpasterskie.
Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, w lipcu 2024 roku został przeniesiony do Tuchowa.