Zmarł Józef Przybylski. Miasto żegna honorowego obywatela Gdańska, działacza antykomunistycznego [ZDJĘCIA]

Józef Przybylski nie żyje. Zmarł w nocy z piątku na sobotę

Józef Przybylski, urodził się 2 stycznia w Firleju koło Lublina. W 1961 r. w Gdańsku ukończył ZSZ PKP . Pracował m.in. jako radiooperator w jednostce wojskowej w Gdańsku-Jelitkowie, a potem jako ślusarz-spawacz w Spółdzielni Pracy Budowy Kotłów w Rumi i w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku.

Jak podaje portal miejski gdansk.pl, od 1978 r. Przybylski był współpracownikiem Bogdana Borusewicza. Drukował i kolportował niezależne publikacje m.in. „Wolne Słowo” oraz Raportu o stanie Rzeczypospolitej i drogach wiodących do jej naprawy (1979). wydanego przez Konwersatorium Doświadczenie i Przyszłość. W sierpniu 1980 roku drukował i kolportował ulotki dotyczące zwolnienia z pracy Anny Walentynowicz. Był jednym z organizatorów strajku sierpniowego w swoim zakładzie pracy, a następnie delegatem do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Pełnił tam funkcję członka prezydium MKS. Jest jednym z sygnatariuszy Porozumień Sierpniowych, podpisanych przez strajkujących z władzą komunistyczną. Otworzyło to drogę do powstania ”Solidarności”. Po strajkach zaangażował się w powstanie związku, był członkiem Komitetu Założycielskiego, a od października 1980 r. do kwietnia 1981 r. członkiem prezydium MKZ Gdańsk. Był też przedstawicielem „Solidarności” na kongresie latynoamerykańskiej centrali związkowej CTV.

W latach 1981–2008 przebywał na emigracji w Belgii, gdzie współtworzył w Brukseli Biuro Koordynacyjne „Solidarności” za Granicą. Organizował też przerzut wydawnictw emigracyjnych do Polski. 1985–1991 zatrudniony został w fabryce konserw w Mechelen, pracował też na emigracji jako pracownik budowlany. Następnie przeszedł na zasiłek chorobowy, a od 2008 na emeryturę. Niemal każdego roku, 31 sierpnia można było go spotkać na Pl. Solidarności w Gdańsku, gdy oddawał hołd robotnikom Wybrzeża w rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych.

Był autorem książek Co zostało z naszych marzeń (Bruksela, 1994), Marzenia i rzeczywistość (2000). W 1983 został laureatem konkursu RWE i paryskiej „Kultury” na pamiętnik.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006). Był - tak jak wszyscy sygnatariusze Porozumień Sierpniowych strony opozycyjnej – Honorowym Obywatelem Miasta Gdańska.