Mieczysław Antoni Buczkowski urodził się w 1921 roku. Gdy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa, był jeszcze uczniem, ale już wtedy podjął decyzję o dalszej edukacji w konspiracji. Studiował medycynę na tajnych kompletach, przygotowując się do pomocy rannym podczas okupacji.
Służył jako żołnierz II Obwodu „Żywiciel” Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Pełnił funkcję młodszego lekarza w szpitalu przy klasztorze sióstr Zmartwychwstanek na warszawskim Żoliborzu. 24 sierpnia 1944 roku podczas bombardowania szpitala został ciężko ranny – eksplozja rakiety wyrzuciła go z parteru do piwnicy. Pomimo odniesionych obrażeń, udało mu się samodzielnie wydostać na zewnątrz i pomóc jednej z rannych sanitariuszek.
We wrześniu 1944 roku zachorował na czerwonkę i trafił do szpitala w Forcie Sokolnickiego, gdzie opiekowała się nim matka. Po upadku Powstania, wśród tłumu cywilów, został wyprowadzony z miasta. Trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie, ale dzięki zaangażowaniu polskich pielęgniarek oraz sfałszowanemu zaświadczeniu został uznany za chorego i uniknął wywózki do Niemiec.
Po zakończeniu wojny kontynuował studia medyczne, które ukończył w 1947 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Swoją karierę lekarską rozpoczął w Zabrzu, pod okiem wybitnego internisty prof. Witolda Zahorskiego. W 1949 roku został powołany do służby wojskowej, gdzie zdobył specjalizację z chorób wewnętrznych oraz organizacji służby zdrowia.
Po zakończeniu służby wojskowej wrócił do pracy naukowej i klinicznej. Przez lata pracował na Śląsku, najpierw jako adiunkt Kliniki Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu, a potem jako ordynator Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach. Pełnił również funkcję dyrektora tego szpitala, a później dyrektora Zespołu Opieki Zdrowotnej w Gliwicach.
Za swoje zasługi dla ojczyzny i medycyny był wielokrotnie odznaczany. W 2022 roku, w 78. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Mieczysław Buczkowski pozostanie w pamięci jako bohater Powstania Warszawskiego i wybitny lekarz, który do końca życia służył innym.