Dziś pogrzeb wielkiej miłości majora "Łupaszki". Prochy kombatantki Lidii Lwow-Eberle spoczną na Powązkach

Wszędzie z "Łupaszką"

Dla współtowarzyszy broni – „Ewa”, „Lala”; dla mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” – miłość jego życia; dla badaczy dziejów najnowszych Polski – kobieta symbol, i to w wielu wymiarach. Z urodzenia rosyjska arystokratka, z serca i przekonania polska patriotka. Wychowana w rosyjskiej rodzinie, dla Polaków jest jednym z wielkich bohaterów środowiska Żołnierzy Wyklętych” - czytamy o Lidii Lwow-Eberle na stronie Instytutu Pamięci Narodowej.

Była sanitariuszką i łączniczką 5. Wileńskiej Brygady AK, która pod dowództwem majora Szendzielarza uczestniczyła w walkach przeciwko Niemcom, partyzantce sowieckiej i komunistom.

Dziś - 22 stycznia - na Powązkach Wojskowych odbędzie się pogrzeb legendarnej towarzyszki życia majora „Łupaszki”. Kombatantka zmarła 5 stycznia.

W ostatniej drodze oprócz rodziny, przyjaciół i żołnierzy Wojska Polskiego, towarzyszyć jej będą najwyżsi urzędnicy. W trakcie ceremonii prezydent Andrzej Duda przekaże córce zmarłej, Justyna Eberle, odznaczenie państwowe nadane pośmiertnie jej matce.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się o godz. 13 w domu pogrzebowym na Powązkach Wojskowych. 

O godz. 14 kondukt żałobny przejdzie do kwatery Armii Krajowej, gdzie zostanie złożona urna z prochami Lidii Lwow-Eberle. Uroczystość z udziałem asysty wojskowej zakończy salwa honorowa oraz ceremonia złożenia wieńców.

Uroczystość będzie transmitowana od godz. 13 na kanałach IPN na YouTubie i Facebooku.

Pułkownik Lidia Lwow-Eberle ps. „Ewa” urodziła się 14 listopada 1920 roku w Plosie w Rosji. W październiku 1938 roku podjęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W sierpniu 1943 roku wstąpiła w Wileńskim Okręgu Armii Krajowej do Oddziału Partyzanckiego „Kmicica”. W tym samym miesiącu, po rozbiciu oddziału przez sowiecką brygadę partyzancką, dołączyła do dowodzonej przez rtm. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę” 5. Wileńskiej Brygady AK. Uczestniczyła jako sanitariuszka oraz łączniczka w walkach prowadzonych przeciwko Niemcom i partyzantce sowieckiej, m.in. w styczniu 1944 roku pod Worzianami oraz w następnym miesiącu pod Radziuszami. W sierpniu 1944 roku przeszła wraz z Brygadą na teren Białostockiego Okręgu AK. W kwietniu 1945 roku walczyła przeciwko oddziałom NKWD, grupom operacyjnym Urzędu Bezpieczeństwa oraz KBW – przedstawia życiorys kombatantki portal kombatanci.gov.pl

W sierpniu 1945 roku awansowana na podporucznika. Od listopada 1945 roku służyła na Pomorzu, Warmii i Mazurach w ramach eksterytorialnego Okręgu Wileńskiego AK. W sierpniu 1946 roku wraz z mjr. Zygmuntem Szendzielarzem dołączyła na Białostocczyźnie do 6. Wileńskiej Brygady AK. W czerwcu 1948 roku aresztowana przez UB. Następnie skazana na dożywocie, więziona była w Fordonie oraz Inowrocławiu. W styczniu 1957 roku zwolniona z odbywania kary.

Uhonorowana Krzyżem Walecznych, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem „Pro Bono Poloniae” oraz innymi odznaczeniami