Leśniczówki są w Warszawie. Ta będzie jak z bajki!

Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta podpisał właśnie umowę na renowację leśniczówki na Kabatach. Koszt renowacji i modernizacji to1,4 mln zł. Odnowiony budynek ma być oddany do użytku za półtora roku. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej będzie tu urządzać wystawy i zajęcia dla dzieci. - Ten budynek to kolejny element naszej infrastruktury edukacyjnej. Niedługo będziemy budować także duży obiekt związany z edukacją ekologiczną w Lesie Młocińskim – zapowiada Karol Podgórski, dyrektor Lasów Miejskich. W czasie remontu zachowany zostanie układ przestrzenny wnętrz leśniczówki i ich historyczny wystrój. Na odnowionej elewacji budynku przywrócone zostaną detale architektoniczne. Rozebrana zostanie natomiast istniejąca murowana dobudówka. - Wyznaczamy sobie na to tylko i aż 18 miesięcy. Chcemy zachować budynek w jak najbardziej wiernej formie – mówi wiceprezydent Warszawy Renata Kaznowska.

Historia leśniczówki

Drewniana, zabytkowa leśniczówka przy ul. Rydzowej 1 w Warszawie znajduje się w Lesie Kabackim. Niegdyś tereny te należały do Dóbr Wilanowskich, które w XVII i XVIII wieku były własnością rodu Sobieskich, a następnie Potockich oraz Branickich. Obecnie nadzór nad tym obszarem sprawują Lasy Miejskie – Warszawa. Budynek powstał w II połowie XIX w. i stanowi przykład dobrze zachowanej i nieprzekształconej architektury drewnianej związanej z gospodarką leśną. Obiekt przez blisko 130 lat był zamieszkały przez leśniczych, którzy sprawowali opiekę nad drzewostanem Lasu Kabackiego. W 1987 r. leśniczówka została wpisana do rejestru zabytków.Leśniczówkę wzniesiono w konstrukcji zrębowej i przykryto dachem naczółkowym, czyli odmianą dachu dwuspadowego z dodatkowymi, trójkątnymi połaciami tzw. naczółkami, umieszczonymi w górnej części ścian szczytowych. Historycznie dach kryty był gontem, który w latach 60. wymieniono na eternit.Ściany zewnętrze budynku oszalowane są poziomymi deskami, z dekoracyjnym opracowaniem węgłów. Ściany wewnętrzne (cześć konstrukcji drewnianej, z murowanymi ścianami ogniowymi) zostały otynkowane. Obiekt zachował w dużej części oryginalną konstrukcję, układ i wyposażenie, takie jak: drzwi z kutymi zawiasami, klamkami i oryginalnymi mechanizmami, okna, piece grzewcze i piec kuchenny oraz drewniane posadzki. W budynku znajdują się także oryginalne tynki wapienne kładzione na trzcinie. Powierzchnia użytkowa parteru to ok. 130 mkw., dostępna powierzchnia poddasza to kolejne 75 mkw.