Krztusiec to ostra choroba układu oddechowego. Łatwo przenosi się z osoby na osobę drogą powietrzno-kropelkową, najczęściej podczas kaszlu, kichania czy mówienia. − Obserwujemy wzrost zachorowań na krztusiec wśród dzieci i młodzieży w powiecie piaseczyńskim − pisała w mediach społecznościowych kilka dni temu Hanna Kułakowska-Michalak, zastępczyni burmistrza Piaseczna. Okazuje się, że wzrost zachorowań nie dotknął samego przedmieścia Warszawy. Sytuacja jest poważna.
− Zarówno w powiecie piaseczyńskim jak i w całej Polsce obserwowany jest wzrost zachorowań na krztusiec. Nie mówimy o lokalnej epidemii, raczej o spadku odporności związanej m.in. ze zmniejszeniem wyszczepialności populacji − komentowała dane dr n. o zdr. Beata Mazińska, Specjalista Epidemiolog z Państwowego Powiatowego Inspektoratu Sanitarnego w Piasecznie.
Jak udało nam się ustalić, w 2018 roku zachorowań na krztusiec w całej Polsce było 221, rok później – 200. Kolejne lata to: 89 zachorowań, 18 i 47. W poprzednim roku zarejestrowano 82 osoby, które posiadały objawy wskazujące na krztusiec. − W pierwszym kwartale 2024 roku odnotowano wzrost liczby zachorowań na krztusiec. Aktualnie obserwujemy tendencję wzrostową w stosunku do roku 2022 i 2021, po znaczących spadkach ww. zachorowań w czasie epidemii COVID-19 − mówi Marlena Skorupka-Dziecic, kierownik Oddziału Promocji Zdrowia i Komunikacji Społecznej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Warszawie.
W pierwszym kwartale bieżącego roku odnotowano aż 72 zachorowań na krztusiec w samym województwie mazowieckim! − Najskuteczniejszą metodą zapobiegania tej chorobie są bezpłatne obowiązkowe szczepienia ochronne − przekazuje Kułakowska-Michalak.
Jak dodała zastępczyni burmistrza Piaseczna, informację o wzroście zachorowań na krztusiec, metodach postępowania w sytuacji szerzenia się krztuśca otrzymały placówki edukacyjne z prośbą o przekazanie rodzicom. W szkołach i przedszkolach zalecono: częste wietrzenie pomieszczeń, naświetlanie pomieszczeń lampą bakteriobójczą, zwiększenie ilości dezynfekcji powierzchni dotykowych, prowadzenie zajęć edukacyjnych przez pielęgniarki szkolne w zakresie transmisji chorób przenoszonych drogą powietrzno-kropelkową, rozpowszechnienie informacji wśród rodziców na temat objawów chorobowych czy konsultacje niepokojących objawów z lekarzem POZ.