Tak mówią prawdziwe warszawiaki

2012-08-10 3:30

Nie masz cwaniaka nad warsiawiaka! Tylko prawdziwi mieszkańcy stolicy wiedzą, kim był lajkarz, kto chodził w ząbek czesany i gdzie się urodził sztyfcik z marymonckiej monki. Dziś gwarą mówi już tylko nieliczna garstka rodowitych warszawiaków. Na szczęście jest ferajna, która pielęgnuje ginącą tradycję.

Najnowsze z działu

Zeznania ofiar wypadku z udziałem policjantów w Dawidach Bankowych: "Chcieliśmy zrobić dobry uczynek, a skończyło się tragicznie"

3 OSOBY ZATRZYMANE

Policyjny pościg ulicami Warszawy! Kierowca zwiał aż do Marek i... utknął w błocie

ZMIANA

Nastolatka przyniosła martwego noworodka do szpitala w Garwolinie. Prokuratura zmieniła zarzut

SERCE PĘKA

Poruszające ustalenia po katastrofie budowlanej w Mławie. Ofiary były spokrewnione

Ogromna fala hejtu

Paulina K. założyła zbiórkę pieniędzy. Internauci są dla niej bezlitośni

Gwarę warszawską można usłyszeć na Pradze, w niektórych częściach Mokotowa, na Woli czy na owianym wątpliwą sławą Grochowie. Głównie wśród starszego pokolenia, które wciąż jeszcze pamięta klimat przedwojennej i wczesnopowojennej stolicy. Teraz mało kto wie, że pitera trzeba pilnować, żeby go doliniarz nie złowił, a godzinę sprawdzało się na cebuli, którą można było kupić z naręczniaka.

Tylko wtajemniczeni wiedzą, że jak się leguralnie chodzi pod Pekin, to można spotkać jakieś siksy, a żeby iść kimać, to trzeba naszykować bety. - Typowa warszawska gwara zaczęła zanikać w latach 60. wraz z napływem ludności spoza stolicy - mówi varsavianista Cezary Polak (42 l.). - Typowe było wówczas zmiękczanie głosek "kę" i "gę" (np. mąkie, rączkie), wymawianie twardego "l" (malyna) oraz końcówka "-ak" (schaboszczak, warszawiak) - opowiada.

Na początku ubiegłego wieku mieszkańców poszczególnych dzielnic można było rozróżnić po sposobie wysławiania się. - Na Grochowie mówiono inaczej niż na Woli czy Ochocie, teraz wszyscy mówią tak samo - podsumowuje Polak. Jednak grupa teatralna Warszawiaki postawiła sobie za cel ratowanie ginącego języka. - Chcemy przekonać ludzi, że są jeszcze prawdziwi warszawiacy. Gwara jest zabytkiem kultury, trzeba o nią dbać - mówi Matina Bocheńska (28 l.). - Chcemy przekonać ludzi, że Warszawa jest uśmiechnięta, pozytywna i zadziorna, ale nie nadęta. Łamiemy negatywne stereotypy - dodaje Piotr Grygoruk (32 l.). Młodych aktorów prezentujących swoje skecze można w weekendy spotkać na Starym Rynku pod pomnikiem Syrenki. Warto też zajrzeć na stronę www.gwara-warszawska.waw.pl i zapisać na warsztaty, po których już nic, co warszawskie, nie będzie nam obce.