Uratują Elizeum? Remont najbardziej tajemniczego miejsca w Warszawie

Uratują Elizeum. Remont najbardziej tajemniczego miejsca w Warszawie

Konserwatorzy mówią wprost - trwa walka za czasem. Kipiące kiedyś przepychem Elizeum dziś jest w opłakanym stanie. To budowla wyjątkowa – dwupoziomowa, podziemna rotunda o wysokości 8 metrów i średnicy 7,5 metra. Miejsce to pełniło funkcję groty parkowej. Nazwę dostało na cześć mitycznych Pól Elizejskich. Ceglana budowla ukryta Na Książęcem, czyli dzisiejszej części parku im. Rydza-Śmigłego, przez 200 lat popadła w kompletną ruinę. Do środka dostawała się woda, w murach jest grzyb i pleśń. W ciągu ostatnich lat trwały doraźne prace, które miały na celu spowolnić niszczenie. Teraz ma ruszyć generalny remont.

– W 2021 roku zakończyło się udrożnianie górnego wejścia, co miało zapewnić lepszą wentylację historycznego obiektu. Teraz nadszedł czas na kompleksowe zabezpieczenie i rekonstrukcję. Remont Elizeum obejmie dwie fazy. Pierwsza skoncentruje się na osuszaniu zabytku i zabezpieczeniu go przed wodami opadowymi. W tym celu wierzchnia warstwa ziemi zostanie usunięta, a mury poddane czyszczeniu, odgrzybianiu i wzmocnieniu. Uzupełnione zostaną także spoiny między cegłami. Druga faza to rekonstrukcja historycznej izolacji z gliny, a także inne prace budowlane i zabezpieczające – informuje ratusz.

To budowla wyjątkowa – dwukondygnacyjna, podziemna rotunda o wysokości 8 metrów i średnicy 7,5 metra. Miejsce to pełniło funkcję groty parkowej. Zlokalizowane jest na skarpie warszawskiej, w obecnym parku Rydza Śmigłego, a nazwę dostało na cześć mitycznych Pól Elizejskich.

W swoim pierwotnym kształcie Elizeum olśniewało bogactwem wystroju – freskami, kolumnami, sztukateriami i rzeźbami. Niestety, śmierć księcia w 1800 roku zapoczątkowała okres zaniedbania. W ciągu kolejnych dwóch wieków, warstwa izolacyjna z gliny uległa zniszczeniu, a woda opadowa spowodowała szkody we wnętrzu obiektu.

Podziemna budowla została wzniesiona pod koniec XVIII wieku. Dwukondygnacyjną, podziemną rotundę wykonaną z cegły kazał wybudować w skarpie książę Kazimierz Poniatowski (brat króla Stanisława Augusta). Było to podziemne miejsce przyjęć i zabaw. Konstrukcja powstała według projektu Szymona Bogumiła Zuga. Obiekt zlokalizowany jest w stoku skarpy warszawskiej w parku Na Książęcem (obecnie park im. Marszałka E. Rydza-Śmigłego przy ul. Książęcej).

Budowla została nazwana na cześć mitycznych Pól Elizejskich. Wysokość rotundy to 8 m, a średnica 7,5 m. Obiekt, który zajmuje powierzchnię ponad 200 mkw., pierwotnie pełnił funkcje rozrywkowe, będąc rodzajem podziemnej groty parkowej. Elizeum składa się z pięciu stref funkcjonalno-użytkowych: strefy wejściowej, strefy reprezentacyjno-wypoczynkowej, głównej sali pod kopułą, strefy gospodarczej, strefy chóru muzycznego i strefy komunikacji - klatki schodowej.

Wnętrze groty było niegdyś bogato dekorowane freskami, kolumnami, rzeźbami i sztukateriami. Jednak w wyniku niewłaściwego użytkowania obiektu, po śmierci księcia w 1800 r., doszło do znacznej destrukcji wnętrza. W ciągu ostatnich dwustu lat, wskutek porastania korzeni drzew i krzewów prawie całkowitemu zniszczeniu uległa warstwa izolacji z gliny, którą grota była obłożona od zewnątrz. To ostatecznie doprowadziło do zniszczenia historycznego wystroju.